بوده است.

حضرت على بن موسى الرضا عليه السلام در مدينه متولد شدند؛ بَعد در يك توطئه سياسى، در ظاهر، ايشان را از مدينه به خراسان دعوت نمودند و در واقع و باطن، ايشان را به خراسان جلب كردند؛ زيرا در آن عصر، خاندان پيغمبر صلى الله عليه و آله در ميان مردمْ محبوبيّتِ فراوانى پيدا كرده بودند.

خلفاى عصر از وجود چنين شخصيت‌هاى محبوبى بيمناك بودند و تلاش مى‌كردند تا با مراقبت و محاصره و به شهادت رسانيدنِ آنها مردم را از هدايت و رهبرى‌شان محروم سازند. به همين منظور، خلفاى ستمگرِ بنى عباس، امام صادق عليه السلام و امام كاظم عليه السلام را به شهادت رسانيدند؛ اما به نتيجه مورد نظرشان نرسيدند.

هنگامى كه مأمون عباسى به حكومت رسيد، تصميم گرفت با روشى نو و جديد، با يك توطئه سياسى، حضرت على بن موسى الرضا عليه السلام را فردى مشتاقِ دنيا و رياست و حكومتْ جلوه دهد تا بدين وسيله، چهره معنوى و دينىِ ايشان را مخدوش كند و مردم را نسبت به ايشان بدبين نمايد.

به همين منظور، حضرت را به خراسان كه مركز حكومت مأمون بود، آوردند.

مأمون كه از محبوبيتِ حضرت على بن موسى الرضا عليه السلام در ميان مردم و ارتباط مردم با ايشان بسيار منزجر و بيمناك بود، دستور داد تا كاروان حامل حضرت على بن موسى الرضا عليه السلام از شهرهايى كه شيعيان و طرفدارانِ آن حضرت در آنها زياد بودند- مانند قم- حركت نكند و از مسيرى كه براى حكومتْ امن بود، عبور نمايند.

سرانجام، حضرت على بن موسى الرضا عليه السلام را وارد خراسان كردند و در مراسمى كاملًا سياسى، پُست و منصب وليعهدىِ مأمون را به آن حضرت پيشنهاد نمودند.

حضرت از مسائل سياسىِ جارى و مسائل سياسىِ پشت پرده كاملًا مطلع بود.

بنا بر اين، قبول مسئوليت در حكومت مأمون را به شدت رد نمود؛ اما سرانجام منصب وليعهدى مأمون را به اجبار به امام عليه السلام تحميل كردند.

چنانكه برخى مورخان نقل نموده‌اند، هنگام تحميل منصب وليعهدى مأمون به حضرت على بن موسى الرضا عليه السلام، ايشان براى اينكه حد اقل در تاريخ ثبت شود و خود آنها نيز بدانند كه حضرت از جريان‌ها كاملًا مطلع است، خطاب به مأمون فرمود:

من قبل از شما خواهم مُرد، پس چگونه وليعهدىِ شما را بپذيرم؟

حضرت امام رضا عليه السلام در ايام وليعهدى، تحت مراقبت بود و مأمون كوشيد تا ايشان را فردى هماهنگ با حكومتِ ستمگرانه خويش جلوه دهد؛ اما در عملْ شكست خورد و ديد كه روز به روز بر محبوبيت مردمىِ امام افزوده مى‌گردد. توطئه ناجوانمردانه آنها در بدبين كردن مردم به حضرت رضا عليه السلام شكست خورد. به همين دليل تصميم گرفتند كه امام رضا عليه السلام را به شهادت برسانند.

با حيله و نيرنگى شوم، امام رضا عليه السلام را در سنّ 55 سالگى، به شهادت رسانيدند، صلوات الله و سلامه عليه و على آبائه و ابنائه.

در خطبه اوّل، چند نكته را خدمت شما برادران و خواهران عزيز و محترم عرض مى‌كنم و فكر مى‌كنم در اين موقعيّت تاريخىِ انقلابمان، اين تذكّراتْ مفيد هستند.

مدّتى است كه در باره اين چند نكته، فكر مى‌كنم. منشأ و منبع اين نكته‌ها، مراجعات شما مردم است؛ نامه‌ها، تلفن‌ها و پرسش‌هاى شما مردم.

بنا بر اين من فكر مى‌كنم در اين عرايضم،