جدا كنند، ولى با اين عمل حيوان حرام نمى‌شود و بنابر احتياط واجب پيش از بيرون آمدن روح، پوست حيوان را نكنند و مغز حرام را كه در تيره پشت است نبرند.

شرايط سر بريدن حيوان (ذبح)

«مسأله 3188» سر بريدن حيوان پنج شرط دارد:

اوّل: كسى كه سر حيوان را مى‌برد- مرد باشد يا زن- بايد مسلمان باشد و اظهار دشمنى با اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم نكند و بچّه مسلمان هم اگر مميّز باشد، يعنى خوب و بد را بفهمد، مى‌تواند سر حيوان را ببرد.

دوم: سرِ حيوان را با كارد تيز ببرند و كارد بايد از فلزى باشد كه معمولًا با آن چاقو مى‌سازند؛ ولى چنانچه پيدا نشود و به گونه‌اى باشد كه اگر سر حيوان را نبرند مى‌ميرد، با چيز تيزى كه چهار رگ آن را جدا كند، مانند شيشه و سنگ تيز، مى‌شود سر آن را بريد.

سوم: در هنگام سر بريدن، جلوى بدن حيوان بايد رو به قبله باشد و كسى كه مى‌داند بايد رو به قبله سر ببرد، اگر عمداً حيوان را رو به قبله نكند، حيوان حرام مى‌شود؛ ولى اگر فراموش كند يا مسأله را نداند يا قبله را اشتباه كند يا نداند قبله كدام طرف است يا نتواند حيوان را رو به قبله كند، اشكال ندارد.

چهارم: وقتى كه مى‌خواهد سر حيوان را ببرد يا كارد به گلويش بگذارد، به نيّت سر بريدن نام خدا را ببرد و همين قدر كه بگويد: «بسم الله» كافى است و اگر بدون قصدِ سر بريدن نام خدا را ببرد، آن حيوان پاك نمى‌شود و گوشت آن هم حرام است، ولى اگر از روى فراموشى نام خدا را نبرد، اشكال ندارد.

پنجم: حيوان بعد از سر بريدن حركتى بكند، اگرچه مثلًا چشم يا دُم خود را حركت دهد يا پاى خود را به زمين بزند تا معلوم شود زنده بوده است.

«مسأله 3189» براى رو به قبله كردن حيوان در حال ذبح، كيفيّت خاصّى معتبر نيست و فرقى نمى‌كند كه حيوان را به جانب راست يا چپ بخوابانند يا سر پا نگاه دارند، ولى بايد به گونه‌اى باشد كه بگويند رو به قبله است.