2/ 5 آشنايى با زبان پرندگان و هر جانور ديگر

514. امام على عليه السلام: ما همچون سليمان بن داوود، با زبان پرندگان و هر جانورِ خشكى يا دريايى آشنايى يافته‌ايم.

515. امام على عليه السلام: ما با زبان پرندگان آشنايى يافته‌ايم و از هر چيزى بهره برده‌ايم كه اين خود، فضلى بزرگ است.

516. بصائر الدرجات‌- به نقل از على بن ابى حمزه-: مردى از وابستگان امام ابو الحسن [كاظم‌] عليه السلام خدمت ايشان رسيد و گفت: فدايت گردم! دوست دارم با من غذا بخورى.

امام ابو الحسن عليه السلام با او به راه افتاد تا به خانه رسيدند. در خانه، تختى بود. امام عليه السلام بر تخت نشست. زير تخت، يك جفت كبوتر بود. كبوتر نر با ماده بغبغو مى‌كرد. آن مرد براى آوردن طعام، بيرون رفت و وقتى باز گشت، امام عليه السلام را ديد كه مى‌خندد.

گفت: خداوند بر لب و دندانت خنده بنشاند! براى چه مى‌خندى؟

امام عليه السلام فرمود: «اين كبوتر نر براى ماده خود، آواز مى‌خوانْد و به او مى‌گفت: آرام دلم! عروسم! به خدا سوگند، نزد من هيچ كس در زمين، محبوب‌تر از تو نيست، مگر آن كه بر اين تخت نشسته است».

گفتم: قربانت گردم! مگر تو سخن پرندگان را مى‌فهمى؟

فرمود: «آرى. زبان پرندگان را به ما آموخته‌اند و از هر چيزى بهره‌اى داريم».

517. الثاقب فى المناقب‌- به نقل از على بن اسباط-: با امام جواد عليه السلام- در حالى كه بر الاغى سوار بود- از كوفه خارج شديم. امام عليه السلام به گلّه گوسفندى رسيد. گوسفندى گلّه را