ممكن نبوده و پيامدهاى خطرناكى داشته است. از اين رو، برخى مطابق با تصوّر خويش، به «نقل به معنا» روى آوردند و «عترتى» را به «سنّتى» تبديل نمودند تا زندگى آسوده‌اى داشته باشند، خصوصاً آن كه راوىِ مورد بحث (اسماعيل بن ابى اويس) تصريح كرده كه در موارد اختلاف اهل مدينه، براى آنان حديثْ جعل مى‌كند.

4. در برابر احتمال گذشته، احتمال صدور «كتاب اللَّه و سنّتى» و نقل به معنا شدن آن به «كتاب اللَّه و عترتى» بسيار بعيد و غير قابل قبول است؛ چرا كه در فضاى آن روزگار، انگيزه چنين نقل به معنايى- كه براى نقل كننده خطرساز باشد- وجود نداشته است.