مشرك پيامبر صلى الله عليه و آله نيست؛ بلكه اختصاص به پاكان از خاندان رسالت دارد. بنا بر اين، مقتضاىِ مضمون آيه تطهير، اين است كه مقصود از «اهل بيت»، تنها شمارى از خاندان رسالت است كه از طهارت مطلق برخوردارند.

سه. تفسير عملى پيامبر صلى الله عليه و آله‌

افزون بر دلالت سياق و مضمون آيه تطهير بر اين كه «اهل بيت» در آيه، گروه ويژه‌اى از خاندان رسالت اند، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله براى معرّفى اهل بيت خود، اقداماتى انجام داده كه با در نظر گرفتن آنها جايى براى شك و ترديد براى محقّق منصف، باقى نمى‌ماند.

به سخن ديگر، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در معرّفى «اهل بيت» قرآنى خود، بر امّت، حجّت را تمام كرده است. اساسى‌ترين اقدامات ايشان در اين زمينه عبارت اند از:

3/ 1. هنگام نزول آيه تطهير

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله هنگام نزول آيه تطهير، على، فاطمه، حسن و حسين عليهم السلام را در كنار خود و در زير كساى (عباى) يمانى جمع كرد و فرمود:

«هؤُلاءِ أهْلُ بَيتى؛

اينان اهل بيت من اند»[12] و مانع از ورود همسر خود در آن جمع شد.

3/ 2. سلام كردن بر اهل بيت عليهم السلام‌

پس از نزول آيه تطهير، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله براى هر چه روشن‌تر شدن مصاديق از «اهل بيت» در اين آيه و «أهلك» در آيه: «وَ أْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلاةِ»، همه روزه، هنگام نماز صبح بر در خانه على و فاطمه عليهما السلام مى‌آمد و با عنوان «اهل بيت» به آنان سلام مى‌كرد

[12]. ر. ك: ص 85( بخش يكم/ فصل سوم: اهل بيت عليهم السلام و مصداق اهل بيت).