2. در داستان ابراهيم عليه السلام، آن گاه كه همسرش از بشارت فرشتگان، شگفت زده شد و فرشتگان به او گفتند:

«رَحْمَتُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ.[9]

رحمت خداوند و بركت‌هاى او بر شما خانواده!».

3. در سوره احزاب در ادامه توصيه‌هايى به همسران پيامبر صلى الله عليه و آله با ضميرهاى جمع مؤنّث، يكباره پيامبر صلى الله عليه و آله را مخاطب قرار مى‌دهد و با ضمير جمع مذكّر مى‌فرمايد:

«إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً.[10]

خداوند، خواسته است كه پليدى را تنها از شما اهل بيت بزدايد و شما را كاملًا پاك گرداند».

بى‌ترديد، مقصود از «اهل بيت» در اين جا كسانى اند كه آيه تطهير در شأن آنهاست. اكنون اصلى‌ترين مسئله اين است كه ببينيم اينان چه كسانى هستند.

قرائنى در تفسير «اهل بيت»

با تأمّل در مدلول سياق آيه تطهير و مضمون آن، و نيز اقداماتى كه پيامبر خدا در تفسير آن و معرّفى اهل بيت خود انجام داده و قرائن ديگرى كه به آن اشاره مى‌شود، ترديدى باقى نمى‌ماند كه مقصود از «اهل بيت» در آيه ياد شده، اهل بيتِ شخصيت حقيقى پيامبر صلى الله عليه و آله نيستند؛ بلكه اهل بيتِ شخصيت حقوقى و عنوانى پيامبر صلى الله عليه و آله اند؛ يعنى شمار خاصّى از خاندان پيامبر خدا صلى الله عليه و آله كه هدايت و رهبرى امّت پس از ايشان به آنها سپرده شده است.

به عبارت ديگر، مقصود، اهل بيتِ نبوّت و رسالت پيامبر صلى الله عليه و آله اند؛ همان كسانى كه‌

[9]. هود: آيه 73.

[10]. احزاب: آيه 33.