سَتَفْتَرِقُ أُمّتي
على ثلاث وسبعين فرقةً ; فِرْقَةٌ ناجيةٌ ، والباقون في النّار ;[5]
ديرى نپايد كه
اُمّتم 73 فرقه شوند ; يك فرقه اهل نجات است و ديگران دوزخى اند .
چرا اختلاف
ميان مسلمانان (با اينكه كتاب و پيامبرشان يكى است) به اين حدّ و مرتبه
برسد ؟
يكى دست
بسته نماز مى خواند و ديگرى دست باز ، يكى در نماز پاها را به هم
مى چسباند و ديگرى بين آنها فاصله اندازد ، يكى هنگام وضو پاها را
مى شويد و ديگرى بر آنها مسح مى كشد ، يكى بسمله را آشكار بر زبان
مى آورد و ديگرى به جهرِ آن لَب نمى گشايد ، يكى بعد از سوره حمد
[5] . اين حديث با
الفاظ نزديك به هم و معناى يكسان ، در منابع زير آمده است : تحفة الاحوذى
7 : 333 ; المعجم الكبير 18 : 51 ; كنز العمّال 1 :
377 ، حديث 1637 ; شواهد التنزيل 1 : 270 ; تفسير قرطبى
2 : 9 -
در
«المستدرك على الصحيحين 3 : 547» به نقل از عوف بن مالك آمده است كه
پيامبر (صلى
الله عليه وآله)فرمود:
سَتَفْتَرِقُ
أُمّتي على بِضع وسبعين فرقةً ; أعظَمُها فتنةً على أُمّتي قومٌ يَقيسونَ
الأُمورَ برأيهم ، فيُحَرِّمونَ الحَلال ويُحلِّلُونَ الحرام ; به زودى امّتم هفتاد و
چند فرقه مى شوند ; فرقه اى كه فتنه آن بر امّتم بسى بزرگ
است ، گروهى اند كه امور را به رأى خويش قياس مى كنند ; حلال
را حرام مى شمارند و حرام را حلال .