«آمين» مى گويد و ديگرى قائل به آن نيست .

عجيب است كه همه اينان گفتار و كردارشان را ـ با اينكه در ظاهر با هم ناسازگارى دارد ـ به پيامبر (صلى الله عليه وآله) نسبت مى دهند !

آيا همه اينها را رسول خدا (صلى الله عليه وآله) گفته و يا انجام داده است ؟ و همه اين نقل ها ـ آن گونه كه اهل سنّت مى گويند ـ از آن حضرت است ؟ يا اينكه در همه اينها ، پيامبر (صلى الله عليه وآله) شيوه واحدى داشته است ؟

اگر پيامبر (صلى الله عليه وآله) داراى وحدت رَويَّه و گفتار بوده است ، پس اين اختلاف از كجاست ؟

چگونه مى توان ا ختلاف نقل از يك صحابى را تفسير كرد ؟

چرا دو ديدگاه در شريعت پديد آمد كه يكى به چند رأيى فرامى خوانَد و ديگرى منادى وحدت است ؟

اگر چند دستگى مطلوبِ شارع است ، چرا پيامبر (صلى الله عليه وآله) فرقه ناجيه را از ميان 73 فرقه به يك فرقه منحصر ساخت و باقى را دوزخى شمرد ؟

آيا بر اساسِ تفسيرى كه گذشت ، لازم نمى آيد كه همه فرقه ها اهل نجات باشند و تنها يك فرقه در دوزخ افتد ؟! چرا كه ديگر مجالى براى اينكه حتّى يك فرقه دوزخى گردد نمى ماند !

و اگر وحدتِ عقیده مطلوب شارع باشد، چرا چند رأیی صحیح انگاشته می‌شود و به آن ملتزم‌اند؟!