گروهی از «بنی وائل» بودند. ضربت محکمی که یهودیان «بنی النضیر» از مسلمانان خوردند و به طور اجبار مدینه را ترک گفته و گروهی از آنان در خیبر مسکن گزیدند، موجب شد که نقشه دقیقی برای براندازی اساس اسلام بریزند، به راستی آنان نقشه عجیبی کشیدند و مسلمانان را با دستههای گوناگونی روبهرو ساختند که در طول تاریخ عرب بیسابقه بود. در این نبرد گروههای بیشمار عرب، از کمکهای مالی و اقتصادی یهودیان برخوردار بودند و همه گونه وسایل برای ارتش مخالف فراهم شده بود. نقشه از این قرار بود که سران بنی النضیر، مانند «سلام بن ابی الحقیق» و «حییّ بن اخطب» در رأس هیئتی وارد مکه شدند و با سران قریش تماس گرفتند و به آنان گفتند: محمد شما و ما را هدف قرار داده و یهودیان «بنی قینقاع» و «بنی النضیر» را مجبور به ترک وطن کرد. شما گروه قریش برخیزید و از همپیمانان خود کمک بگیرید و ما نیز هفتصد تن شمشیرزن یهودی «بنی قریظه» در دهانه مدینه داریم که همه آنها به یاری شما میشتابند. یهودیان بنی قریظه، اگر چه به صورت ظاهر با محمد پیمان دفاعی دارند، ما آنها را وادار میکنیم که پیمان خود را نادیده بگیرند و با شما همراه باشند. [1] لاف و گزاف آنان، در سران قریش که از نبرد با مسلمانان خسته و سرخورده شده بودند، مؤثر افتاد و نقشه آنها را پسندیدند و اعلام آمادگی کردند، ولی پیش از اعلام موافقت، از سران یهود پرسیدند: شما اهل کتاب و پیرو کتابهای آسمانی هستید و شرایع حق و باطل را به خوبی از هم تمیز میدهید و میدانید که ما با «محمد» اختلافی، به جز آیین وی که بر خلاف سنت ما است نداریم. راستی به ما بگویید: آیین ما بهتر است یا رسم او که بر اساس یکتاپرستی استوار است؟ [1]. واقدی، المغازی، ج 2، ص 441.