ج) در هر روز يك بار آن را بشويد.

د) لباس او فقط با ادرار بچّه آلوده باشد و نجاست ديگرى به آن نرسيده باشد.

ه-) مادر بچّه باشد نه دايه و پرستار كودك ديگران.

(مسأله 350) نجس كردن مسجد حرام است، اگر چه موجب بى‌حرمتى نباشد.

(مسأله 351) نجس كردن فرش و ظروف و اثاث مسجد حرام است و اگر نجس شوند بايد نسبت به تطهير آنها اقدام شود، مگر چيزهايى كه به همين منظور تهيّه مى‌شود، مانند قفسه و جاكفشى.

(مسأله 352) نجس كردن اماكن متبرّكه و مشاهد مشرّفه حرام است و در صورتى كه بقاى نجاست موجب بى‌حرمتى باشد بايد نسبت به تطهير آن اقدام گردد.

(مسأله 353) نجس كردن قرآن كريم، و هر چيزى كه به جهت انتساب به چيز مقدّسى قداست پيدا كند (مانند پرده كعبه، تربت امام حسين) حرام است و تطهير آنها واجب مى‌باشد.

مطهّرات (پاك كننده‌ها)

دوازده چيز نجاست را پاك مى‌كنند و احكام آنها نسبت به مواردشان متفاوت است:

اوّل: آب‌

(مسأله 354) آب مطلق و پاك به هر متنجّسى برسد و بر آن غلبه كند به سه شرط آن را پاك مى‌كند:

الف- عين نجاست عرفاً از بين برود. ولى اگر رنگ، بو و چربى آن بماند