ضررى به پاك شدن آن نمى‌رساند.

ب- در شستشو با آب قليل، بايد غساله به طور متعارف از آن جدا شود. و اگر آب در آن نفوذ كرده، بايد به وسيله فشار دادن و يا تكان دادن غساله آن را جدا كنند.

ج- آب بر روى چيز متنجّس ريخته شود، و اگر شى‌ء نجس به داخل آب قليل انداخته شود، نه تنها پاك نمى‌شود، بلكه آب را نجس مى‌كند.

(مسأله 355) در آب كُرّ، جارى و باران، اگر يك‌بار آب بر شى‌ء متنجّس برسد و بر آن غلبه كند، آن را پاك مى‌كند.

(مسأله 356) در آب قليل نيز يك‌بار شستن كفايت مى‌كند، مگر در مواردى كه از آن جمله است:

الف) در بول، بايد دو بار آب بر آن ريخته شود و غساله‌اش جدا گردد، يا دوبار شسته شود و غساله‌اش منفصل شود.

(مسأله 357) در شستن ادرار يك‌بار شستن، يا يك‌بار آب ريختن كفايت نمى‌كند، اگر چه به مدّت طولانى آب ريخته شود و بيش از مقدارِ دو بار به صورت متّصل آب ريخته شود، بلكه بايد وسط آن قطع شود.

ب) در مورد ظروف متنجّس كه بايد سه بار شسته شوند، يا سه بار آب در آنها بريزند و خالى كنند.

ج) ظرفى كه به وسيله آب خوردن خوك از آن، و يا بنابر احتياط واجب مردن موش صحرائى در آن نجس شود، بايد هفت مرتبه شسته شود.

د) ظرفى كه سگ از آن آب بخورد، بايد اوّل خاك مالى شود، يعنى با آبى كه مقدارى خاك پاكيزه در آن ريخته شده آن را بشويند سپس دو بار با آب خالى شسته شود.

(مسأله 358) ظرفى كه سگ آن را ليسيده يا آب دهانش در آن ريخته، بنابر احتياط واجب بايد پس از خاك مالى سه بار شسته شود.