نماز ميّت‌

نماز خواندن بر جنازه مسلمانى كه به حدّ بلوغ رسيده واجب است.

(مسأله 241) بر كودكى كه نماز خواندن را مى‌فهميد و درك مى‌كرد، مستحب است نماز ميّت خوانده شود، در غير اين صورت مشروعيّت ندارد.

(مسأله 242) نماز خواندن بر مرده هر مسلمانى واجب است، مگر اين كه منكر ولايت ائمّه باشد، كه نماز خواندن بر جنازه او مطلوب نيست، مگر براى تقيه، ايجاد تفاهم و يا جلب محبّت مخالفان.

(مسأله 243) در نماز ميّت پنج تكبير واجب است، كه بايد پس از چهار تكبير دعاهاى لازم خوانده شود و تكبير پنجم پايان بخش نماز است و نيازى به سلام ندارد.

(مسأله 244) در مورد ميّت مجهول الحال، كه نمى‌دانيم اهل ايمان و معتقد به ولايت بوده يا نه، به عموم مؤمنان دعا مى‌شود، تا اگر اهل ايمان باشد او را نيز سودمند باشد. و مى‌توان چنين گفت: «اللّهُمَّ انْ كانَ يُحِبُّ الْخَيْرَ وَ اهْلَهُ، فَاغْفِرْلَهُ، وَارْحَمْهُ وَ تَجاوَزْ عَنْهُ».

(مسأله 245) احتياط استحبابى آن است كه نماز ميّت را به شكل زير انجام دهند:

1) اللّهُ اكْبَرُ، اشْهَدُ انْ لا الهَ الّا اللّهُ وَ انَّ مُحَمَّدا رَسُولُ اللّهِ.

در اينجا بهتر است اعتراف به ساير عقايد حقّه نيز افزوده شود.

2) اللّهُ اكْبَرُ، اللّهُمَّ صَلّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ.

وبهتر است كه به حضرت ولى عصر ارواحنا فداه بالخصوص دعا شود و ديگر پيامبران، فرشتگان و ديگر اولياى الهى كه شايسته درود و صلوات هستند نيز اضافه شوند.

3) اللّهُ اكْبَرُ، اللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ.