(مسأله 1785) ازدواج كردن با زنان مطلقه اهل خلاف، پس از ايّام عدّه‌شان مانعى ندارد.

(مسأله 1786) يك فرد مؤمن (شيعه) زنى را كه قبلًا طلاق داده، مى‌تواند با او ازدواج كند، خواه آن زن شيعه باشد يا سنّى.

(مسأله 1787) اگر يك نفر از اهل خلاف زنش را با شرايط معتبر در نزد خود طلاق بدهد، و آن زن پس از سپرى شدن عدّه، شوهر كند، اگر بعدا آن مرد به مذهب حق (شيعه) بگرود، راهى براى بازگشت به آن زن ندارد.

(مسأله 1788) اگر يك نفر از اهل خلاف زنش را طلاق دهد و پيش از آن كه آن زن شوهر كند، به مذهب شيعه بگرود، طلاقش نافذ نيست و آن زن در حباله نكاح او باقى است.

(مسأله 1789) اگر يك نفر شيعه زنش را مطابق شرايط اهل خلاف طلاق بدهد، اين طلاق نافذ نيست و او را بر صحّت آن نمى‌توان وادار نمود.

احكام طلاق‌

(مسأله 1790) هر طلاقى كه شرايط يادشده را دارا نباشد، چنين طلاقى باطل و بدعت مى‌باشد.

(مسأله 1791) طلاق صحيح بر دو قسم است:

1) باين‌

2) رجعى‌

(مسأله 1792) طلاق باين به طلاقى گفته مى‌شود كه مرد حق بازگشت نداشته باشد، خواه زن عدّه داشته باشد يا نه.