دو ركعت نشسته نماز احتياط به جا آورد و بهتر اين است كه دو ركعت نشسته را انتخاب كند.

سوّم: شك بين دو و چهار

(مسأله 646) اگر نمازگزار پس از تمام شدن ذكر واجب سجده دوّم شك كند كه دو ركعت خوانده يا چهار ركعت؟ بايد بنا بر چهار بگذارد و نماز را تمام كند، آنگاه دو ركعت نماز احتياط ايستاده، بجا آورد.

چهارم: شك بين دو و سه و چهار

(مسأله 647) اگر نمازگزار پس از تمام شدن ذكر واجب سجده دوّم شك كند كه دو ركعت نماز خوانده، يا سه ركعت يا چهار ركعت؟ بايد بنا بر چهار گذاشته نماز را تمام كند، سپس دو ركعت ايستاده و بعدا دو ركعت نشسته نماز احتياط، آهسته وبدون سوره به جا آورد.

پنجم: شك بين چهار و پنج‌

(مسأله 648) اگر نمازگزار بعد از تمام شدن ذكر واجب سجده دوّم، شك كند كه چهار ركعت خوانده يا پنج ركعت؟ بايد بنا بر چهار گذاشته، نماز را تمام كند، سپس دو سجده سهو به جا آورد.

(مسأله 649) كسى كه از ايستادن معذور است و نمازش را نشسته مى‌خواند، بايد نماز احتياط را به گونه‌اى انجام دهد كه كمبود احتمالى جبران شود، به اين صورت كه:

1) در صورت اوّل و دوّم بايد يك ركعت نشسته بخواند.

2) در صورت سوم بايد دو ركعت نشسته بخواند.

3) در صورت چهارم نيز بايد دو ركعت نشسته، سپس يك ركعت نشسته بخواند.

(مسأله 650) اگر براى نمازگزار شكّى رخ دهد و مطابق وظيفه خود به نماز ادامه دهد، اگر پيش از آن كه از نمازش فارغ شود، شكّش تبديل به يقين يا ظنّ گردد،