يك از عقود لازمه منطبق نيست و لذا طرفين ميتوانند پيش از استيفاى منفعت، اين خواسته را به هم بزنند، مگر اينكه عرفاً چنين متعارف شده باشد كه پس از شروع به آن هرگز آن را به هم نزنند، در اين صورت بايد مطابق عرف رفتار كنند.

(مسأله 2136) اگر پزشك اجرت ويزيت را در تابلوئى نوشته باشد، يا صاحب هتل قيمت اتاق و يا تختخواب را در ليست نوشته باشد، يا صاحب ماشين اجرت آن را نوشته و يا اعلام كرده باشد، كسى كه از آنها استفاده ميكند، بايد اجرت اعلام شده را بپردازد.

(مسأله 2137) در مواردى كه اجرت اعلام نشده، اگر مراجعه كننده اجرت آن را بپرسد و با يكديگر به توافق برسند، همان اجرت را بايد بپردازد، در غير اين صورت بايد اجرتالمثل پرداخت نمايد.

(مسأله 2138) به كار گرفتن كارگر پيش از تعيين اجرت مكروه است.

(مسأله 2139) اگر صاحب كالائى مثل پاركينگ، حمام، مسافرخانه و اتوبوس، در مقابل قيمت مشخص به همه اجازه استفاده ميدهد، كسى كه از آنها استفاده ميكند بايد اجرت آن را بپردازد. و اگر قيمت مشخص نشده باشد، بايد اجرتالمثل آن را پرداخت نمايد.

(مسأله 2140) ظاهراً همين حكم در مواردى كه با استيفاى منفعت عين از بين ميرود نيز جارى ميشود، پس اگر كسى وارد رستوران، كافه، ساندويچى و امثال آن شده، از خوردنيها و نوشيدنيها استفاده ميكند، و قصد مجانى بودن در كار نيست، اگر قيمت اغذيه تعيين شده هست، بايد آن قيمت را بپردازد، و اگر مشخص نباشد بايد اجرتالمثل را پرداخت نمايد.

(مسأله 2141) آنچه در زمان ما در رستورانها رايج است، دادوستد