نيست تا احكام بيع در آنها جارى شود، بلكه اجازه استفاده در مقابل قيمت تعيين شده ميباشد و لذا احكام ياد شده در آنها جارى ميباشد.

مبحث دوّم: جُعاله‌

جعاله آنست كه انسان مبلغ معيّنى را به عهده بگيرد در مقابل هر كسى كه كار مشخصى را براى او انجام دهد.

(مسأله 2142) حق جعاله بايد به عنوان مزد و در مقابل كار باشد، پس اگر بگويد هر كس فلان كار را براى من انجام دهد، من اين مبلغ را به او اهدا ميكنم، اين جعاله نمى باشد، بلكه صرفاً يك وعده است و وفا كردن به آن واجب نيست.

(مسأله 2143) جعاله از ايقاعات است و نياز به قبول ندارد، بلكه ايجاب و ايجاد انگيزه از سوى پيشنهاد كننده كافى است.

(مسأله 2144) ايجاب در جعاله بر دو نوع است:

1) خاص.

2) عام.

خاص آنست كه به شخص معينى بگويد: اگر لباس مرا بدوزى به تو 1000 تومان ميدهم، يا اگر مسجد را جارو بزنى به تو اين مقدار ميپردازم.

عام آنست كه مثلًا بگويد: هر كس اسب فراريام را برگرداند به او 1000 تومان ميدهم، يا بگويد: هر كس خطر حيوان درنده، يا خطر دشمن و يا خطر سيل را از اين شهر بر طرف كند، فلان مبلغ به او ميپردازم.