انتقال خيار او به وارثش تأمل و اشكال است [1].

مسأله 2 هر گاه متعاقدين جعل خيار بنمايند از براى عنوان خاصى تا مدت معينه‌

مثل عنوان اعلم يا اعدل بلد پس به فوت كسى كه معنون به آن عنوان بوده حق الخيار منتقل به وارث او نمى‌شود بلى اگر وارث او نيز معنون به آن عنوان باشد و زمان خيار هم باقى باشد خيار فسخ با وارث خواهد بود لكن نه من حيث الارث بلكه از جهت قرار دادن متعاقدين و مصداق بود آن براى عنوان مقرر و لذا هر گاه متصف به آن صفت غير وارث بوده باشد آن غير ذى الخيار خواهد بود نه وارث ميت.

مسأله 3 شرط است در تأثير فسخ وارث بخيار، آن كه فسخ به قيودى كه شرط شده واقع شود

پس هر گاه شرط شده باشد در اصل خيار مورّث كه به مباشر يا بلسانه و شفتيه فسخ بنمايد، پس به موت مورّث فسخ وارث مؤثر نخواهد بود به جهت عدم حصول شرط آن.

مسأله 4 هر گاه در ضمن عقد لازمى شرط شود

كه فلان ملك را به من بفروشى يا جامه كذايى را براى من خياطت بنمايى و بعد الفوت مرا در رواق مطهر دفن كنى و ده تومان به زيد بدهى و به جهت من فلان مقدار صوم و صلاة اجاره بنمايى، پس بعد از فوت شارط اين حقوق منتقل به وارث شارط مى‌شود [2] به عنوان الارث و از براى ورثه است الزام نمودن مشروط عليه را به وفا نمودن به آن شرائط.

[1] ظاهراً ارث برده نمى‌شود.

[2] حقوقى كه به اعمال آنها خود وارث از آنها نفع نمى‌برد مثل ده تومان به زيد دادن و همين طور امورى كه مربوط به مصالح خود ميت است بعد از مردن به وارث نمى‌رسد و مى‌تواند اسقاط كند و بعيد نيست ورثه حق داشته باشند الزام كنند مشروط عليه را بر تجهيز ميت گر چه خالى از اشكال نيست خصوصيت آنها بلى براى حاكم است الزام او از باب حكومت.