گرفتن بعد از هر دفعه براى او سخت است، اگر بتواند مقدارى از نماز را با وضو بخواند، بايد براى هر نماز يك وضو بگيرد [1].

مسأله 316- كسى كه بول يا غائط پى در پى از او خارج مى‌شود اگر نتواند هيچ مقدار از نماز را با وضو بخواند، احتياط واجب آن است كه براى هر نماز، يك وضو بگيرد [2].

مسأله 317- اگر مرضى دارد كه نمى‌تواند از خارج شدن باد جلوگيرى كند، بايد به وظيفه كسانى كه نمى‌توانند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى كنند عمل نمايد [3].

مسأله 318- كسى كه بول يا غائط پى در پى از او خارج مى‌شود، بايد براى هر نمازى وضو بگيرد [4] و فوراً مشغول نماز شود، ولى براى به‌جا آوردن سجده و تشهد فراموش شده و نماز احتياط كه بايد بعد از نماز انجام داد در صورتى كه آنها را بعد از نماز فوراً به‌جا بياورد وضو گرفتن لازم نيست.

مسأله 319- كسى كه بول او قطره قطره مى‌ريزد بايد براى نماز به وسيله كيسه‌اى كه در آن، پنبه يا چيز ديگرى است كه از رسيدن بول به جاهاى ديگر جلوگيرى مى‌كند، خود را حفظ نمايد، و احتياط واجب آن است كه پيش از هر نماز مخرج بول و كيسه را كه نجس شده آب بكشد [5]، و نيز كسى كه نمى‌تواند از بيرون آمدن غائط خوددارى كند، چنانچه ممكن باشد بايد به مقدار نماز از رسيدن غائط به جاهاى ديگر جلوگيرى‌

[1] كسى كه از او بول مى‌آيد اگر در وسط دو نماز از او قطره بول خارج نشود لازم نيست وضو بگيرد و قطره‌هاى وسط نماز اشكال ندارد.

[2] اين احتياط لازم نيست و براى دو نماز يا زيادتر يك وضو كافى است و وضوى او باطل نمى‌شود مگر به بول يا غائط كردن اختيارى مثل ساير مردم يا به چيزهاى ديگرى كه وضو را باطل مى‌كند.

[3] بايد به وظيفه كسى كه از او غائط خارج مى‌شود عمل نمايد.

[4] گذشت كه براى هر نماز لازم نيست در خارج شدن بول.

[5] كيسه را لازم نيست آب بكشد.