آمدن منى زن خود را ببوسد، يا كارى كند كه شهوت خود را به حركت آورد، و اگر به قصد بيرون آمدن منى باشد روزه او باطل مى‌شود [1].

جاهايى كه قضا و كفّاره واجب است‌

مسأله 1667- اگر در روزه رمضان عمداً قى كند يا در شب جنب شود و به تفصيلى كه در مسأله 1639 گفته شد بيدار شود و دوباره‌ [2] بخوابد و تا اذان صبح بيدار نشود فقط بايد قضاى آن روز را بگيرد ولى اگر كار ديگرى كه روزه را باطل مى‌كند عمداً انجام دهد در صورتى كه مى‌دانسته آن كار روزه را باطل مى‌كند قضا و كفاره‌ [3] بر او واجب مى‌شود.

مسأله 1668- اگر به واسطه ندانستن مسأله كارى انجام دهد كه روزه را باطل مى‌كند، چنانچه مى‌توانسته مسأله را ياد بگيرد، بنابر احتياط كفاره بر او واجب مى‌شود و اگر نمى‌توانسته مسأله را ياد بگيرد كفاره بر او واجب نيست‌ [4].

كفّاره روزه‌

مسأله 1669- كسى كه كفاره روزه رمضان بر او واجب است، بايد يك بنده آزاد كند يا به دستورى كه در مسأله بعد گفته مى‌شود دو ماه روزه بگيرد، يا شصت فقير را سير كند يا به هر كدام يك مُد كه تقريباً ده سير است طعام؛ يعنى گندم يا جو و مانند اينها،

[1] اگر منى بيرون نيايد باطل نمى‌شود.

[2] بلكه اگر دفعه سوم هم بخوابد كفاره ندارد.

[3] كفاره بنابر احتياط در ارتماس و اماله، و بنابر اقوا در بقيه واجب است، و در قى‌واجب نيست.

[4] و همچنين اگر هيچ‌گاه ملتفت مسأله نبوده يا آن كه يقين داشته كه فلان چيز روزه را باطل نمى‌كند كفاره واجب نيست.