بدهد، و چنانچه اينها برايش ممكن نباشد [1]، بايد هجده روز پى در پى روزه بگيرد و اگر نتواند، بنابر احتياط واجب هر چند مد كه مى‌تواند به فقرا طعام بدهد و اگر نتواند روزه بگيرد و طعام بدهد بايد استغفار كند، اگرچه مثلًا يك مرتبه بگويد:

«اسْتَغفِرُاللَّهَ»

و احتياط واجب آن است كه هر وقت بتواند، كفاره را بدهد.

مسأله 1670- كسى كه مى‌خواهد دو ماه كفاره روزه رمضان را بگيرد، بايد سى و يك روز آن را پى در پى بگيرد و اگر بقيه آن پى در پى نباشد اشكال ندارد.

مسأله 1671- كسى كه مى‌خواهد دو ماه كفاره روزه رمضان را بگيرد، نبايد موقعى شروع كند كه در بين سى و يك روز، روزى باشد كه مانند عيد قربان، روزه آن حرام است.

مسأله 1672- كسى كه بايد پى در پى روزه بگيرد، اگر در بين آن بدون عذر يك روز روزه نگيرد، يا وقتى شروع كند كه در بين آن به روزى برسد كه روزه آن واجب است، مثلًا به روزى برسد كه نذر كرده آن روز را روزه بگيرد، بايد روزه‌ها را از سر بگيرد.

مسأله 1673- اگر در بين روزهايى كه بايد پى در پى روزه بگيرد عذرى مثل حيض يا نفاس، يا سفرى كه در رفتن آن مجبور است، براى او پيش آيد، بعد از برطرف شدن عذر واجب نيست روزه‌ها را از سر بگيرد بلكه بقيه را بعد از برطرف شدن عذر به‌جا مى‌آورد.

مسأله 1674- اگر به چيز حرامى روزه خود را باطل كند، چه آن چيز اصلًا حرام باشد مثل شراب و زنا، يا به جهتى حرام شده باشد، مثل خوردن غذاى حلالى كه براى انسان‌

[1] اگر اينها ممكن نباشد هجده روز روزه لازم نيست بلكه واجب است هر چند مى‌تواندبه فقرا طعام بدهد و اگر نتوانست استغفار كند و به احتياط واجب هر وقت توانست كفاره بدهد.