مشقت نداشته باشد، بايد خوددارى نمايد.

مسأله 1658- اگر مگس در گلوى روزه‌دار برود، چنانچه ممكن باشد، بايد آن را بيرون آورد و روزه او باطل نمى‌شود. ولى اگر بداند كه به واسطه بيرون آوردن آن، قى مى‌كند واجب نيست بيرون آورد [1] و روزه او صحيح است.

مسأله 1659- اگر سهواً چيزى را فرو ببرد و پيش از رسيدن به شكم يادش بيايد كه روزه است، چنانچه ممكن باشد، بايد آن را بيرون آورد [2] و روزه او صحيح است.

مسأله 1660- اگر يقين داشته باشد كه به واسطه آروغ زدن، چيزى از گلو بيرون مى‌آيد نبايد عمداً آروغ بزند ولى اگر يقين نداشته باشد اشكال ندارد.

مسأله 1661- اگر آروغ بزند و چيزى در گلو يا دهانش بيايد [3]، بايد آن را بيرون بريزد و اگر بى‌اختيار فرو رود، روزه‌اش صحيح است.

احكام چيزهايى كه روزه را باطل مى‌كند

مسأله 1662- اگر انسان عمداً و از روى اختيار كارى كه روزه را باطل مى‌كند انجام دهد روزه او باطل مى‌شود، و چنانچه از روى عمد نباشد اشكال ندارد، ولى جنب اگر بخوابد و به تفصيلى كه در مسأله 1639 گفته شد تا اذان صبح غسل نكند روزه او باطل است.

[1] اگر مگس به قدرى فرو رود كه به فرو بردن آن خوردن نمى‌گويند لازم نيست آن را بيرون آورد و روزه‌اش صحيح است، و اگر به قدرى فرو رود كه به بلعيدن آن خوردن گفته شود بايد آن را بيرون آورد اگرچه سبب قى كردن و باطل شدن روزه‌اش شود، و اگر آن را فرو دهد روزه‌اش باطل مى‌شود، و احتياط واجب آن است كه كفاره جمع بدهد.

[2] اگر به حدى برسد كه خوردن به داخل كردن آن به جوف گفته نشود لازم نيست بيرون بياورد و روزه‌اش صحيح است.

[3] يعنى قهراً بيايد.