پنجم: آن كه در نماز چهار ركعتى بعد از سجده دوم شك كند كه چهار ركعت خوانده يا پنج ركعت، و نيز اگر در جايى كه بايد بايستد مثلًا موقع خواندن «حمد» و سوره اشتباهاً بنشيند يا در جايى كه بايد بنشيند مثلًا موقع خواندن تشهد اشتباهاً بايستد، بنابر احتياط واجب‌ [1] بايد دو سجده سهو به‌جا آورد. بلكه براى هر چيزى كه در نماز اشتباهاً كم يا زياد كند، احتياط مستحب آن است كه دو سجده سهو بنمايد. و احكام اين چند صورت در مسائل آينده گفته مى‌شود.

مسأله 1246- اگر انسان اشتباهاً يا به خيال اين كه نمازش تمام شده حرف بزند بايد دو سجده سهو به‌جا آورد.

مسأله 1247- براى حرفى كه از آه كشيدن و سرفه پيدا مى‌شود، سجده سهو واجب نيست، ولى اگر مثلًا سهواً آخ يا آه بگويد، بايد سجده سهو نمايد.

مسأله 1248- اگر چيزى را كه غلط خوانده دوباره به طور صحيح بخواند براى دوباره خواندن آن سجده سهو واجب نيست.

مسأله 1249- اگر در نماز سهواً مدتى حرف بزند و تمام آنها يك مرتبه حساب شود، دو سجده سهو بعد از سلام نماز كافى است.

مسأله 1250- اگر سهواً تسبيحات اربعه را نگويد يا بيشتر يا كمتر از سه مرتبه بگويد، احتياط مستحب آن است كه بعد از نماز دو سجده سهو به‌جا آورد.

مسأله 1251- اگر در جايى كه نبايد سلام نماز را بگويد سهواً بگويد:

«السَّلامُ عَلَيْنا وَعَلى‌ عِبادِ اللَّهِ الصَّالِحِينَ»

يا بگويد:

«السَّلامُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ»

بايد دو سجده سهو بنمايد، ولى اگر اشتباهاً مقدارى از اين دو سلام را بگويد، يا بگويد:

«السَّلامُ عَلَيْكَ ايُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ»

احتياط مستحب آن است كه دو سجده سهو به‌جا آورد.

[1] واجب نيست.