مسأله 1252- اگر در جايى كه نبايد سلام دهد اشتباهاً هر سه سلام را بگويد دو سجده سهو كافى است.

مسأله 1253- اگر يك سجده يا تشهد را فراموش كند و پيش از ركوع ركعت بعد يادش بيايد، بايد برگردد و به‌جا آورد و بعد از نماز بنابر احتياط واجب‌ [1] براى ايستادن بيجا دو سجده سهو بنمايد.

مسأله 1254- اگر در ركوع يا بعد از آن يادش بيايد كه يك سجده يا تشهد را از ركعت پيش فراموش كرده، بايد بعد از سلام نماز سجده يا تشهد را قضا نمايد و بعد از آن دو سجده سهو به‌جا آورد.

مسأله 1255- اگر سجده سهو را بعد از سلام نماز عمداً به‌جا نياورد، معصيت كرده و واجب است هر چه زودتر آن را انجام دهد و چنانچه سهواً به‌جا نياورد، هر وقت يادش آمد بايد فوراً انجام دهد و لازم نيست نماز را دوباره بخواند.

مسأله 1256- اگر شك دارد كه سجده سهو بر او واجب شده يا نه لازم نيست به‌جا آورد.

مسأله 1257- كسى كه شك دارد مثلًا دو سجده سهو بر او واجب شده يا چهار تا، اگر دو سجده بنمايد كافى است.

مسأله 1258- اگر بداند يكى از دو سجده سهو را به‌جا نياورده بايد دو سجده سهو به‌جا آورد و اگر بداند سهواً سه سجده كرده، احتياط واجب‌ [2] آن است كه دوباره دو سجده سهو بنمايد.

دستور سجده سهو

مسأله 1259- دستور سجده سهو اين است كه بعد از سلام نماز فوراً نيت سجده سهو كند و پيشانى را به چيزى كه سجده بر آن صحيح است بگذارد و بگويد:

[1] واجب نيست.

[2] بلكه اقوا.