«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» بچسباند بايد «ر» اكبر را پيش بدهد.

مسأله 960- موقع گفتن تكبيرةالاحرام، بايد بدن آرام باشد و اگر عمداً [1] در حالى كه بدنش حركت دارد، تكبيرةالاحرام را بگويد باطل است.

مسأله 961- تكبير و «حمد» و سوره و ذكر و دعا را بايد طورى بخواند كه خودش بشنود و اگر به واسطه سنگينى يا كرى گوش يا سر و صداى زياد نمى‌شنود، بايد طورى بگويد كه اگر مانعى نباشد بشنود.

مسأله 962- كسى كه لال است يا زبان او مرضى دارد كه نمى‌تواند «اللَّه اكبر» را درست بگويد، بايد به هر طور كه مى‌تواند بگويد و اگر هيچ نمى‌تواند بگويد بايد در قلب خود بگذراند و براى تكبير اشاره كند و زبانش را هم اگر مى‌تواند حركت دهد.

مسأله 963- مستحب است بعد از تكبيرةالاحرام بگويد:

«يا مُحْسِنُ قَدْ اتاكَ الْمُسي‌ءُ وَقَدْ امَرْتَ الْمُحْسِنَ انْ يَتَجاوَزَ عَنِ الْمُسي‌ءِ انْتَ الْمُحْسِنُ وَانَا الْمُسي‌ءُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلى‌ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَتَجاوَزْ عَنْ قَبيحِ ما تَعْلَمُ مِنّي»

يعنى اى خدايى كه به بندگان احسان مى‌كنى بنده گنهكار به در خانه تو آمده و تو امر كرده‌اى كه نيكوكار از گنهكار بگذرد، تو نيكوكارى و من گناهكار به حق محمد و آل محمد صلى الله عليه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد وآل محمد بفرست و از بدى‌هايى كه ميدانى از من سر زده بگذر.

مسأله 964- مستحب است موقع گفتن تكبير اول نماز، و تكبيرهاى بين نماز، دست‌ها را تا مقابل گوش‌ها بالا ببرد.

مسأله 965- اگرشك كند كه تكبيرةالاحرام را گفته يانه، چنانچه مشغول خواندن چيزى شده، به شك خود اعتنا نكند و اگر چيزى نخوانده، بايد تكبير [2] را بگويد.

[1] و اگر سهواً حركت كند احتياط واجب آن است كه اول عملى كه نماز را باطل مى‌كندبه‌جا آورد بعد تكبير بگويد.

[2] نمازش صحيح است و نبايد اعتنا به شكش كند.