آیندۀ انقلاب اسلامی ایران، ص : 1 70

تأویل قرآن و نهجالبلاغه

پس در آینده انقلاب اسلامی از جمله مسائلی که زیاد باید روی آن فکر کنیم مسئله استقلال است که خودمان را به استقلال کامل برسانیم بالاخص استقلال مکتبی.

تأویل کردن قرآن و نهجالبلاغه خیانت است. «نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَکفُرُ بِبَعْضٍ [1]» خیانت است. عدهای دم از قرآن میزنند ولی فقط یک عده آیات را مطرح میکنند، کأنه قرآن در یک عده آیات معین خلاصه شده؛ مسائلی را که به جنبههای معنوی قرآن مربوط است مطرح نمیکنند. این [معرّف] قرآن نیست. خطبههاییاز نهجالبلاغه که در زمینه تقوا، زهد و خوف از خدا و در زمینه معنویت است، این تابعان نهجالبلاغه که دم از نهجالبلاغه میزنند یک کلمه از آنها حرف نمیزنند. مکتب علی آن نیست.

مکتب علی همان است که سید رضی در هزار سال پیش درک کرده بود؛ میگوید وقتی من در خطبههای علی مطالعه میکنم چیزی که حیرت من را برمیانگیزد و من مکرر در جمع رفقا این را میگویم این است که میبینم من با صحنههای متناقض و متضاد روبرو میشوم و آدم باور نمیکند که یک انسان تا این اندازه جامعیت داشتهباشد. یک جا وقتی آدم با سخنان علی روبرو میشود انسانی را میبیند که پوست شیر پوشیده و دندان پلنگ نشان میدهد و در صحنه کارزار است و گویی غیر از جنگ و خونریزی چیزی سرش نمیشود. ورق میزنی، میبینی با انسان دیگری روبرو شدهای که گویی عمرش را در دیرها و صومعهها و در خلوتها گذرانده، در

[1]. نساء/ 150.