آیندۀ انقلاب اسلامی ایران، ص : 1 69

نوشتهاند) و یک مرض خطرناک وبا مانند بر اینها مسلط شد که از اینها کسی باقی نماند. اینها مثل محصول گندمی شدند که حالت درو پیدا کرده باشد، بعد ملخ بیاید این گندمها را بخورد و بعد تنه این گندمها «کوبیده شده» باقی بماند. یک چنین حالتی پیدا شد.

یکی از این گونه کتابها را میخواندم؛ چون اینها برای نویسنده خیلی غیبی و ماوراءالطبیعی و غیرمادی بوده و قابل توجیه نبوده نوشته بود بله، استعمار بینالمللی آن زمان [1] در صدد برآمده بود که بیاید مکه را تسخیر کند. در مکه یک گروه انقلابی میزیستند که با استعمار بینالمللی میجنگیدند. وقتی که استعمار بینالمللی به مکه حمله کرد این گروه انقلابی مثل مرغ پریدند و اینها را تار و مار کردند! این «ارْسَلَ عَلَیهِمْ طَیراً ابابیلَ» یعنی گروه انقلابیای که در مکه به سر میبردند مثل مرغ پریدند و این لشکر استعمارگر را متلاشی کردند و رفتند. بعد خودش نوشته شما که این طور میگویید پس چرا در هیچ تاریخی ننوشته که چنین گروه انقلابی در مکه بوده است؟ میگوید تاریخ غلط کرده که ننوشته، میخواست بنویسد! آیا چون تاریخ ننوشته من ننویسم؟!

ببینید چگونه با آیات قرآن بازی میکنند، چرا؟ برای این که نمیخواهد جهانبینی اسلام را بپذیرد. اسلام میگوید همه جهان با همه قوانینش، با همه اجزایش، از سنگش گرفته تا باد و آب و مرغ و ماهی و مگس و قورباغهاش، همه اینها که شما میبینید، در تسخیر اراده حق و به منزله جنود خدا هستند. اراده خدا که تعلق بگیرد، این باد یا این سنگ به صورت یک لشکر درمیآید:

نمیخواهد این را بپذیرد که این موجودات مادی در تسخیر ماورایی و الهی هستند و یک پیغمبر رابطه مستقیم با خدا دارد و اگر خدا بخواهد اوضاع عالم هرطوری که او بخواهد عوض میشود. این مسئله مهمی نیست؛ الان هم در طبیعت، ذرات عالم مأموریت خدا را انجام میدهند، منتها امروز به شکلی، آن روز به شکل دیگر. نمیخواهد زیر این بار برود، میخواهد بگوید ماده و مادیات استقلال بالذات دارند، امکان ندارد که اینها از مسیر خودشان خارج شوند، بعد میآید آیات

[1]. حالا دیگر کلمه «استعمار» و کلمه «انقلاب» خیلی مد شده.