(1). «هيمان» در لغت به معناى سرگشته و مبتلاى به جنون عشق است و در اصطلاح، دسته‌اى از فرشتگان مهيمينند كه در شهود جمال الهى غرقند و به واسطه شدت توجهشان به حق تعالى و شيفتگى‌شان نمى‌دانند كه خداوند آدمى را آفريده است، و اينان عالون نام دارند كه خداوند در قرآن، خطاب به شيطان مى‌فرمايد: أَسْتَكْبَرْتَ أَمْ كُنْتَ من الْعالِينَ (ص/ 75) يعنى: سركشى و بزرگى ورزيدى و يا اينكه از عالون بودى؟ و اينان مكلف به سجود نبودند و به واسطه بى‌خبرى و غيبتشان از غير حق تعالى و حيرانى و شيفتگى‌شان به نور جمال، به غير او توجهى ندارند، و اينان همان كروبيان‌اند.