[مائده/ 93: كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، درباره آن چه خورده‌اند گناهى بر آنها نيست به شرط آن كه پيوسته پرهيزكار و مؤمن باشند و كارهاى شايسته كنند و بر تقوا و ايمان استوار باشند و پرهيزكارى و نيكو كارى كنند، كه خدا نيكو كاران را دوست مى‌دارد]. و توجه به پايان آيه كن كه به بيان إحسان و جفت قرار دادن محبت حق تعالى به محسنان [: إحسان كنندگان‌] ختم شده. و آن چه را كه پيش از اين در مراتب إحسان گفته آمد ياد آر و در فهم كلام حق تعالى كه در سبب نزول اين آيه آمده است، كوتاهى مورز. چون آمده كه اين آيه در جواب بعضى از صحابيان است كه گفتند: آن كس كه پيش از حرام شدن شراب مرده- و همگى مى‌نوشيدند- حالش چگونه است؟ و اين آيه اگرچه جواب آنان را در بر دارد، از اين امر لازم نمى‌آيد كه دلالت بر امورى ديگر نداشته باشد. و بيان پيغمبر صلى الله عليه و آله را ياد آر كه [فرمود]: هر يك از آيات قرآن را ظهرى و بطنى و حدى و مطلعى ... تا هفت بطن‌(1) است. و در روايتي هفتاد بطن آمده. نيك انديشه كن، خواهى دانست.