و لكل درجات مما عملوا [2]

لهم درجات عند ربهم [3]

فاولئك لهم الدرجات العلى [4]

رفيع الدرجات [5]

يرفع الله الذين آمنوا منكم و الذين اوتوا العلم درجات [6]

مطلب مهم و مفتاح فهم اين گونه حقايق صادر از اهل بيت عصمت و طهارت اين است كه دانسته شود علم و عمل انسان سازند , و انسان , به حكم محكم اتحاد مدرك و مدرك , آنچه را آموخت و بدان كار بست اندوخته او است كه خود همان است , ليس اللانسان الا ماسعى . ما تفصيل آن را در كتاب دروس اتحاد عاقل به معقول بيان كرده ايم و مبرهن نموده ايم و در اين رساله نيز به كلياتى اشارت مى نماييم .

از حديث هفتم و هشتم مستفاد است كه مراد از نسيان سوره ضايع نمودن و ترك گفتن آن است يعنى بدان عمل ننمودن است .

در حديث سوم حضرت امام سجاد عليه السلام آيات قرآن را تعبير به خزاين فرموده است و حق سبحانه و تعالى فرموده است و لله خزائن السموات و الارض [7] . و فرمود : و ان من شئى الا عندنا خزائنه و ما ننزله الا بقدر معلوم [8] . حال , تدبر شود كه از فرقان كتبى تنزيلى تا انه لقرآن كريم فى كتاب مكنون لا يمسه الا المطهرون [9] را , كه مخزن همه خزاين است , چه اندازه عوالم و مراتب و مظاهر و درجات است . و از اينجا پى ببر كه نه فقط انسان داراى نفس ناطقه مجرد است , بلكه نفس ناطقه را مقام فوق تجرد است . خلاصه اينكه بنگر سعه قلب انسانى تا چه حد است . نزل به الروح الامين على قلبك . [10]

از حديث دوم و نظاير آن مستفاد است كه انسان را بعد از انفصال از بدن عنصرى تكامل برزخى است . و ديگر اينكه وزان قبر در اين نشاه و نشاه آخرت وزان