اسم الکتاب : درسهائي از نهج البلاغه المؤلف : الخامنئي، السيد علي الجزء : 1 صفحة : 38
توانند بشناسند , در اسم خدا در مى مانند , در اسم خدا توقف مى كنند و از اسم
آنطرف را نمى دانند . وقتى كه اسم الله , ذات الله را نتوانند بشناسند طبيعى
است كه معرفت عشق , عرفان , جاذبه هاى معنوى , كشش هاى اخلاقى كه همه بر
مبناى
توحيد و عرفان و شناخت خداست در يك چنين عناصرى بوجود نمى آيد , خيلى روشن
است وقتى كه انسان خدا را مجموعه قوانين آفرينش دانست براى او مناجات
بى معناست , براى او سوز و گداز عاشقانه و عارفانه امام سجاد يك عمل پوچ است
, براى او دعا و توجه به ذكر بى معنى است , در حقيقت آنچه او قبول دارد الله
نيست , مفهوم الله نيست , معناى الله نيست , اسم الله است , لذا بخاطر اين
است كه اميرالمومنين در اينجا مى گويد او ملحد فى اسمه
و كسانى در نام او فرومانده و به او نرسيده . اينهم جزو نشانه هاى مردمى است كه
در دوران ظهور نبوت ها وجود داشتند و اين نشانه انحطاط اديان و انحراف مذاهب
است در آن زمان . اينهم يك جمله از اميرالمومنين در همين خطبه اول .
در خطبه دوم اميرالمومنين در همين زمينه يك بيان مشروح ترى دارد . من ترجيح
مى دادم كه آن بحثى را كه مى خواهم بكنم بلافاصله بعد از همين دو جمله اى كه از
خطبه اول نقل كردم باشد . اما آنچه از خطبه دوم اينجا نوشتم كه برايتان بخوانم
اولا بسيار جالب است و اشاره به زمينه هاى اجتماعى دارد و جملات هم جملات بسيار
زيبائى است منتهى ترجمه اش را ننوشته ام , نرسيده ام ترجمه كنم اينها را با
جملات متناسب و شيوائى در ترجمه كلام اميرالمومنين انتخاب شود البته از جمله
خطبه هائى است كه من در گذشته در سال چهل و نه يا پنجاه آنوقتهائى كه درس
نهج البلاغه مى داده ام در مشهد , آن
اسم الکتاب : درسهائي از نهج البلاغه المؤلف : الخامنئي، السيد علي الجزء : 1 صفحة : 38