طبرانى در كتاب «الكبير» و ابونعيم از هلال ـ يا هلالى ـ نقل كرده است كه پيامبر (صلى الله عليه وآله) به فاطمه (عليها السلام) فرمود: «سوگند به آن كه مرا به حقيقت، مبعوث گردانيد، مهدى اين امت، از نسل اين دو نفر است ـ اشاره به حسن (عليه السلام) و حسين (عليه السلام) ـ زمانى كه دنيا آشفته گردد و فتنه ها ظاهر شوند و راه حل ها كوتاه گردند و برخى مردم بر برخى ديگر هجوم آورند. نه بزرگسالان به خردسالان رحم كنند و نه خردسالان به بزرگسالان احترام نهند. در آن زمان خدا از نسل اين دو، كسى را مى انگيزاند كه حصارهاى گمراهى را مى گشايد و دل هاى غفلت زده را بيدار مى كند و در آخرالزمان دين را به پا مى دارد چنان كه من در ابتدا آن را به پا داشتم و دنيا را از عدل پر مى سازد چنان كه از ستم پر شده باشد».

استاد مطهرى هم چنين وقايع عجيب آخرالزمان را از كلام اميرالمؤمنين (عليه السلام)چنين نقل مى كند: «حَتّى تَقُومَ الْحَرْبُ بِكُمْ عَلى ساق بادِياً نَواجِذُها مَمْلُوءَةً اَخْلافُها حُلْواً رِضاعُها عَلْقَماً عاقِبَتُها; قبل از ظهور، آشوب و جنگ روى پاى خودش مى ايستد و دندان هايش را نشان مى دهد، شير، پستان خودش را نشان مى دهد كه دوشيدنش خيلى شيرين است اما عاقبتش فوق العاده تلخ، يعنى جنگ ها رخ مى دهد و ستيزه جويان، نگاه مى كنند و مى بينند جنگ خوب شير مى دهد، يعنى به نفعشان كار مى كند، اما نمى دانند كه عاقبتِ اين جنگ، به ضرر خودشان است».[1]

با قيام آن حضرت، اين ناآرامى ها بر طرف مى شود و رضايت ساكنين زمين و آسمان حاصل مى شود.[2] پيامبر (صلى الله عليه وآله) مى فرمايد: «يَرْضى عَنْهُ ساكِنُ السَّماءِ وَ ساكِنُ الأَرْضِ;[3] آن چنان امنيت حاصل مى شود كه حتّى زنان ضعيف هم به تنهايى و در كمال امنيت مى توانند سفر كنند». استاد مطهرى (رحمه الله) به نقل از نهج البلاغه مى فرمايد: « و اَمِنَتْ بِهِ السُّبُلُ وَ تَخْرُجُ الْعَجُوزَةُ الضَّعيفَةُ مِنَ الْمَشْرِقِ تُريدُ المَغْرِبَ لا يُؤْذيها اَحَدٌ;[4]راه ها امن مى شود و پيره زنى ناتوان، از مشرق تا مغرب دنيا را مسافرت مى كند بدون ديدن كوچك ترين آزار و اذيّتى». همه ى راه ها (زمينى، دريايى، هوايى) امن مى شود چون منشأ اين ناراحتى ها، بى عدالتى هاست. وقتى كه عدالت برقرار شد ديگر ناامنى وجود ندارد.