منجى موعود در قرآن كريم به صورت يك نويد كلى و قطعى و در كمال صراحت مطرح شده است: ?وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِى الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ اَنَّ الاَْرْضَ يَرِثُها عِبادِى الصَّالِحُونَ?.[1]

ايشان مى فرمايد: «اولاً فكر بزرگ و وسيع است كه سخن از تمام زمين است: زمين براى هميشه در اختيار زورمندان و ستمكاران و جباران نمى ماند، اين يك امر موقّت است. دولت صالحان كه بر تمام زمين حكومت كند در آينده وجود خواهد داشت. ثانياً: در قرآن، جهانى شدن دين اسلام و از بين رفتن تمام اديان ديگر ذكر شده است».[2] او در اين باره به اين آيه از قرآن كريم استناد مى كند: ?هُوَ الَّذى اَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدّينِ كُلِّهِ وَ كَفى بِاللهِ شَهيداً?;[3] اوست آن كه پيامبر خود را فرستاد به هدايت و آيين حق، تا چيره گرداندش بر آيين ها همگى، و بس است خدا را گواهى.

قرآن درباره ى آينده ى دوران و روى دادهاى آخرالزمان و استيلاى خوبى و خوبان جهان و حكومت صالحان ـ گاه با اشاره و گاه با تصريح ـ سخن گفته است. مفسران اسلامى اين گونه آيه ها را طبق مدرك هاى حديثى و تفسيرى، مربوط به مهدى (عليه السلام)و ظهور ايشان در آخرالزمان دانسته اند. آيه هاى ديگرى نيز در قرآن هست كه به جنبه ى حضور ولايتى مهدى (عليه السلام) اشعار، بلكه تصريح دارد:

1 ـ ?وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِى الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ اَنَّ الاَْرْضَ يَرِثُها عِبادِىَ الصّالِحُونَ?.[4] امام باقر (عليه السلام) فرمود: «اين بندگان شايسته كه وارثان زمين مى شوند اصحاب حضرت مهدى (عليه السلام)در آخرالزمان هستند».[5]