در[ ( صحيح مسلم]) نيز از عايشه نقل مى شود كه در آيه[ ( قرآن در باب رضاع به ده رضعة , يعنى ده مرتبه شير دادن بچه , اشاره شده است . بعد , روايت مى گويد كه اين آيه با آيه ديگرى متضمن پنج رضعه نسخ شد , أما پيامبر اكرم (ص ) وفات كرد و اين آيه وارد در[ ( قرآن]) نشد و همان ده رضعه باقى ماند . پس , آيه كنونى همان نيست كه بايد باشد . در[ . ( اصول كافى]) نيز رواياتى كه دلالت بر تحريف دارد هست , بدون آنكه اظهار نظرى درباره آن شده باشد . برخى مانند ابوزهرة به مرحوم كلينى ( ره ) حمله كرده اند كه ايشان قائل به تحريف[ ( قرآن]) است و كار را به مرحله تكفير رسانده اند [6] حال آنكه همين سنخ روايات در[ ( صحيح مسلم]) و[ ( صحيح بخارى]) هم هست . أما رواياتى كه كلينى ( ره ) نقل كرده اند خودشان معتقد به تحريف نبوده اند .

ما در بحث روايات گفتيم به هنگام تعارض دو خبر , اگر خبرى قطعى الصدور بود , يا از حيث تواتر يا أمارات و قراين صدق در مرتبه آنها بود , روايتى كه قطعى الصدور نباشد در برابر آن تاب مقاومت ندارد . در اينجا روايات متواتره و أمارات قطعيه داريم كه كتاب تحريف نشده است و روايات مربوط به تحريفرا اين روايات از اعتبار مى اندازند . در[ ( كافى]) رواياتى است كه دلالت بر عدم تحريف دارد و از حيث سند نيز قطعى الصدور است و جزو متواترات است . علاوه بر اين , بحث[ ( تحريف])و[ ( عدم تحريف]) از ضروريات دين نيست تا قائل به تحريف محكوم به كفر باشد , زيرا اين أمر مستلزم تكذيب نبى نيست [7] مضافا اينكه مرحوم كاشف الغطاء كبير