‌ 3. فعاليت‌هاى سياسى پنهان; به نوشته مورخان، امام عسگرى (عليه السلام) دور از چشم جاسوسان

فعاليت‌هاى سياسى انجام مى‌داد و از سوى امام افرادى در شغل‌هايى كه كسى به آن‌ها مشكوك نشود، به ايجاد ارتباط با شيعيان شهرهاى دور و نزديك اقدام مى‌كردند و درخواست‌ها و وجوه شرعى را خدمت امام (عليه السلام) مى‌رساندند و به مشكلات رسيدگى مى‌كردند. فعاليت‌هاى افرادى چون عثمان‌بن‌سعيدعَمْرى به‌عنوان روغن‌فروش مشهور است. خدمتكار حضرت امام عسگرى (عليه السلام) كه براى منزل آن حضرت هيزم مى‌آورد، مى‌گويد: روزى امام (عليه السلام) مرا خواست، چوب مدور، بلند و كلفتى به من داد و فرمود: اين چوب را به عثمان‌بن‌سعيد بده. من چوب را گرفته، روانه شدم. در راه به سقايى برخوردم. مركب او راه را بر من بست. سقا از من خواست مركبش را كنار بزنم. پس چوب را بلند كردم و به حيوان زدم. چوب شكست. از محل شكستگى به آن نگريستم، در داخل چوب، نامه هايى به چشم مى‌خورد. [1]

‌ اين ماجرا به‌خوبى نشان مى‌دهد كه امام (عليه السلام) نوشته‌هاى سرى را از اين طريق، آن‌هم بهوسيله شخصى كه هيچ‌كس به او مشكوك نمى‌شد، جابه‌جا مى‌كرد.

‌ 4. حمايت مالى از شيعيان، بهويژه ياران خاص;

‌ 5‌. تقويت و توجيه سياسى رجال و عناصر مهم شيعه; از آن‌جا كه شخصيت‌هاى بزرگ شيعه در فشار و تهديد به‌سر مى‌بردند، امام (عليه السلام) به تناسب مورد، هريك از آنان را به‌نحوى دلگرم و راهنمايى مى‌كرد. حضرت با اين كار روحيه آنان را تقويت مى‌فرمود تا بتوانند مسؤوليت اجتماعى، سياسى و دينى را به‌خوبى انجام دهند. در اين‌باره نامه امام (عليه السلام) به على‌بن‌حسين‌بن‌بابويه‌قمى بسيار درخور توجه است. امام عسگرى (عليه السلام) در جواب نامه اين فقيه بزرگ چنين نوشت:... صبر كن و منتظر فرج باش كه پيامبر (صلى الله عليه وآله) فرمود برترين اعمال امت من انتظار فرج است... اى بزرگ‌مرد، مورد اعتماد و فقيه من، صبر كن و شيعيانم را به صبر فرمان ده. زمين از آن خداست و هركس از بندگانش را كه بخواهد، وارث آن مى‌سازد ; فرجام نيك تنها از آن پرهيزكاران است سلام و رحمت خدا و بركات او بر تو و همه شيعيان باد. [2]