كه بگويد چرا ادب نكردى؟ مگر نگفتند به هر كس وارد شدى، اول سلام كن. جواب بگير و بعد بپرس. ديدم درست مى‌گويد. اين چه زنى است كه به من با محاسن سفيدم درس مى‌دهد؟ معلوم مى‌شود كه ما هنوز خيلى ادب نشده‌ايم. گفتم: خانم! اين جا چه كار مى‌كنى؟ او در جواب من اين آيه را خواند: «وَ مَن يَهْدِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن مُضِلٍ‌»[1]؛ اين سؤال تو بى‌جاست كسى كه در مدار هدايت خدا است، خيال مى‌كنى گم شده؟ گم شده به آن مى‌گويند كه دين ندارد. كسى كه دين دارد، هر كجا باشد، پيدا مى‌شود. بر اين خزانه خلقت، گوهر آشكار، حق است. گفتم: آدمى هستى، جنّى، پرى‌اى؟ هيچ سخنى نمى‌گويى جز اين كه قرآن مى‌خوانى. آخر جزء چه طايفه‌اى هستى؟ او در جواب اين آيه را خواند: «يَا بَنِى آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ».[2] فهميدم آدميزاد است. گفتم از كجا مى‌آيى؟ اين آيه را خواند: أُولئِكَ‌

[1] 3. زمر: 37.

[2] 1. اعراف: 31.