و حبيب من! اگر مشركى كه دچار ظلم عظيم و گناهى است كه من او را نمى‌بخشم، از تو درخواست پناهندگى كرد، اوقاتت تلخ نشود و چهره‌ات در هم نرود، (وَ إِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجارَكَ فَأَجِرْهُ‌)[1]: بلافاصله درخواست پناهندگى او را قبول كن و بگذار بيايد. آغوش خودت را باز كن، و به خانه‌ات راهش بده؛ در مسجد راهش بده. الآن است كه ما مى‌گوييم، مشرك و يهودى به داخل مسجد نيايند، اما در زمان رسول‌خدا (ص) پروردگار فرموده بود، اى پيامبر! درِ خانه‌ات و مسجد من را بر روى همه باز

[1] 1. توبه: 6.