نماز قصر: نماز كوتاه؛ نمازهاى چهار ركعتى كه در سفر دو ركعت خوانده مى‌شود.

نماز قضا: نمازى است كه به جاى نمازهاى فوت شده گزارده مى‌شود.

نماز مسافر: نماز كوتاه؛ نمازهاى چهار ركعتى كه مسافر بايد در سفر دو ركعتى بجا آورد.

نماز مستحب: هر نمازى كه بجا آوردن آن پسنديده است ولى واجب نيست.

نماز ميّت: نماز مخصوصى كه بايد بر جنازه مسلمان خوانده شود.

نماز واجب: نمازى كه بجا آوردن آن بر هر مكلّفى لازم است و اقسام آن عبارت است از:

1- نمازهاى يوميّه؛ 2- نماز آيات؛ 3- نماز ميّت؛ 4- نماز طواف؛ 5- نماز قضاى پدر و مادر؛ 6- نمازى كه انسان با نذر و عهد و قسم بر خود واجب كرده است.

نماز وتر: يك ركعت نماز كه پس از نماز شفع خوانده مى‌شود و آخرين ركعت از نماز شب محسوب مى‌گردد.

نماز وحشت: دو ركعت نماز كه براى شب اوّل قبر متوفّى خوانده مى‌شود.

نماز يوميّه: نماز روزانه؛ نمازهاى واجب در هر شبانه روز كه مجموعاً 17 ركعت است.

نوافل يوميّه: نمازهاى مستحبّى روزانه كه هر شبانه روز 34 ركعت و در جمعه 38 ركعت است.

نهى از منكر: بازداشتن ديگرى از هر عملى كه به حكم شارع ناپسند است.

نيّت: قصد؛ تصميم به انجام عمل دينى با هدف تقرّب به خداوند.

(و)

واجب: هر امرى كه انجام آن از نظر شرع الزامى و اجبارى است.

واجب تعبّدى: واجبى كه در انجام آن قصد قربت لازم است (عبادات)

واجب تعيينى: واجبى كه به طور مشخّص وجوب به آن تعلّق گرفته است مانند نماز، روزه و حج.

واجب توصلى: واجبى كه قصد قربت لازم ندارد، مانند اداى دين كردن و جواب سلام دادن و شستن لباس و بدن براى نماز.

واجب تخييرى: امرى كه وجوب بين آن و ديگرى دوران دارد، مانند كفّاره روزه كه مخيّر