نصاب زكات: حدّ مشخّصى كه براى هر يك از موارد وجوب زكات در نظر گرفته شده است.

نظر به ريبه: نگاه كردن به گونه‌اى كه موجب تحريك شهوت شود؛ نگاهى كه موجب فتنه شود.

نجس: پليد؛ ناپاك.

نفاس: خونى كه پس از زايمان از رحم زن خارج مى‌گردد.

نكاح: ازدواج كردن؛ زناشويى.

نماز آيات: دو ركعت نماز مخصوص كه در مواردى نظير زلزله و كسوف و خسوف واجب است.

نماز احتياط: نماز بدون سوره‌اى كه براى جبران ركعات مورد شك بجا آورده مى‌شود.

نماز استسقاء: نمازى كه با كيفيت مخصوص براى طلب باران خوانده شود.

نماز جماعت: نماز واجبى كه دو نفر يا بيشتر با امامت يكى از آنها بجا مى‌آوردند (در نماز جمعه حدّ اقل جماعت 5 نفر است).

نماز جمعه: دو ركعت نماز مخصوص كه در زوال جمعه به جاى نماز ظهر و به طور جماعت برگزار مى‌گردد و با كمتر از 5 نفر انجام‌پذير نيست.

نماز خوف: نماز يوميّه انسان در حال جنگ و امثال آن كه با كيفيت مخصوص و به طور شكسته بجا آورده شود.

نماز شب: هشت ركعت نماز مستحبّى كه به صورت 4 نماز دو ركعتى در ثلث آخر شب گزارده مى‌شود.

نماز شفع: دو ركعت نماز مستحبّى كه پس از هشت ركعت نافله‌هاى شب، پيش از نماز و تر گزارده مى‌شود.

نماز طواف: دو ركعت نماز مخصوص كه در مراسم حج و عمره پس از طواف گزارده مى‌شود.

نماز عيد: دو ركعت نماز مخصوص كه روز عيد فطر و قربان مى‌خوانند.

نماز غفيله: دو ركعت نماز مخصوص كه پس از نماز مغرب تا وقتى كه سرخى مغرب از بين نرفته مستحب است.