نماز ظهر مى‌خوانم قربة الى اللَّه.

مسأله 322: اگر در نماز ظهر يا عصر نيّت كند كه چهار ركعت نماز مى‌خوانم و معين نكند كه نماز ظهر است يا عصر، نماز او باطل است. و نيز كسى كه مثلًا قضاى نماز ظهر بر او واجب است اگر در وقت نماز ظهر بخواهد نماز قضايا نماز ظهر را بخواند بايد نمازى را كه مى‌خواند در نيّت معيّن كند.

مسأله 323: انسان بايد از اول تا آخر نماز به نيت خود باقى باشد پس اگر در بين نماز به طورى غافل شود كه اگر بپرسند چه مى‌كنى نداند نمازش باطل است.

مسأله 324: انسان بايد فقط براى انجام امر خداوند عالم نماز بخواند پس كسى كه ريا كند يعنى براى نشان دادن به مردم نماز بخواند، نمازش باطل است خواه فقط براى مردم باشد يا خدا و مردم يعنى هر دو را در نظر بگيرد.

مسأله 325: اگر قسمتى از نماز را هم براى غير خدا بجا آورد نماز باطل است؛ چه آن قسمت ريائى واجب باشد مثل حمد و سوره و چه مستحب مانند قنوت بلكه اگر تمام نماز را براى خدا بجا آورد ولى براى نشان دادن به مردم در جاى مخصوصى مثل مسجد يا در وقت مخصوصى مثل اول وقت يا به طرز مخصوصى مثلًا با جماعت نماز بخواند نمازش باطل است.

تكبيرة الاحرام‌

مسأله 326: گفتن «اللَّه أكبر» در اول هر نماز واجب و ركن است و بايد حروف اللَّه و حروف اكبر و دو كلمه «اللَّه» و «اكبر» را پشت سرهم بگويد و نيز بايد اين دو كلمه به عربى صحيح گفته شود و اگر به عربى غلط بگويد يا مثلًا ترجمه آن را به فارسى بگويد صحيح نيست.

مسأله 327: احتياط واجب آن است كه تكبيرة الاحرام نماز را به چيزى كه پيش از آن مى‌خواند مثلًا به اقامه يا به دعائى كه پيش از تكبير مى‌خواند نچسباند.

مسأله 328: اگر انسان بخواهد «اللَّه أكبر» را به چيزى كه بعد از آن مى‌خواند مثلًا به بسم الله الرحمن الرّحيم بچسباند بهتر است حرف (ر) اكبر را ضمه بدهد. هر چند احتياط