اسم الکتاب : رساله توضيح المسائل - ط امير العلم المؤلف : فاضل لنكرانى، محمد الجزء : 1 صفحة : 160
استفاده
شود مانعى ندارد گوينده اذان در محلّ پائين قرار گيرد.
مسأله
317: شنيدن اذان از راديو و ضبط صوت و مانند آن براى نماز كافى نيست بلكه
خود نمازگزاران بايد اذان بگويند.
مسأله
318: احتياط واجب آن است كه اذان را هميشه به قصد نماز بگويند و گفتن
اذان براى اعلام دخول وقت بدون قصد نماز بعد از آن، مشكل است.
مسأله
319: اگر اذان و اقامه را به قصد نماز فرادى بگويد، بعد جماعتى از او
تقاضا كنند تا امام جماعت آنان شود يا بخواهد به عنوان مأموم نمازش را به جماعت
بخواند آن اذان و اقامه كافى نيست و مستحب است دوباره بگويند.
تكبيرة
الاحرام يعنى گفتن اللَّه أكبر در اول نماز. چهارم: ركوع، پنجم: سجود، ششم: قرائت،
هفتم: ذكر، هشتم: تشهد، نهم: سلام، دهم: ترتيب، يازدهم: موالات يعنى پىدرپى بودن
اجزاء نماز.
مسأله
320: بعضى از واجبات نماز ركن است يعنى اگر انسان آنها را بجا نياورد يا
در نماز اضافه كند عمداً باشد يا اشتباهاً نماز باطل مىشود و بعضى از آنها ركن
نيست يعنى اگر عمداً كم يا زياد شود نماز باطل مىشود و چنانچه اشتباهاً كم يا
زياد شود نماز را باطل نمىكند. و اركان نماز پنج چيز است: اوّل نيت، دوّم تكبيرة
الاحرام، سوّم قيام در موقع گفتن تكبيرة الاحرام و قيام متصل به ركوع يعنى ايستادن
پيش از ركوع، چهارم ركوع، پنجم دو سجده.
نيّت
مسأله
321: انسان بايد نماز را به نيت قربت يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم
بجا آورد، و لازم نيست نيّت را از قلب خود بگذراند يا مثلًا به زبان بگويد كه چهار
ركعت
اسم الکتاب : رساله توضيح المسائل - ط امير العلم المؤلف : فاضل لنكرانى، محمد الجزء : 1 صفحة : 160