مستحب است كه در نماز واجب متصل نكند.

مسأله 329: موقع گفتن تكبيرة الاحرام بايد بدن آرام باشد و اگر عمداً در حالى كه بدنش حركت دارد تكبيرة الاحرام را بگويد باطل است و چنانچه سهواً حركت كند بنابر احتياط واجب بايد اول عملى كه نماز را باطل مى‌كند انجام دهد و بعد از آن دوباره تكبير بگويد.

مسأله 330: تكبير و حمد و سوره و ذكر و دعا را بايد طورى بخواند كه خودش بشنود و اگر به واسطه سنگينى يا كرى گوش و يا سرو صداى زياد نمى‌شنود بايد طورى بگويد كه اگر مانعى نباشد بشنود.

مسأله 331: كسى كه لال است يا زبان او مرضى دارد كه نمى‌تواند «اللَّه أكبر» را درست بگويد بايد به هرطور كه مى‌تواند بگويد و اگر هيچ نمى‌تواند بگويد بايد در قلب خود بگذراند و براى تكبير اشاره كند و زبانش را هم اگر مى‌تواند حركت دهد.

مسأله 332: مستحب است قبل از تكبيرة الاحرام بگويد: يا مُحْسِنُ قَدْ اتَاكَ الْمُسِي‌ءُ وَ قَد امَرْتَ الْمُحْسِنَ انْ يَتَجاوَزْ عَنِ الْمُسِي‌ء أنْتَ الْمُحْسِنُ وَ انا المُسِى‌ءُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَجاوَزَ عَنْ قَبيحِ ما تَعْلَمُ مِنِّى يعنى اى خدائى كه به بندگان احسان مى‌كنى بنده گنهكار به در خانه تو آمده و تو امر كرده‌اى كه نيكوكار از گنهكار بگذرد تو نيكوكارى و من گنهكار به حق محمد و آل محمد صلى الله عليه و آله رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدى‌هائى كه مى‌دانى از من سر زده بگذر.

مسأله 333: مستحب است موقع گفتن تكبير اوّل نماز و تكبيرهاى بين نماز دستها را تا مقابل گوشها بالا ببرد.

مسأله 334: اگر شك كند كه تكبيرة الاحرام را گفته يا نه چنانچه مشغول خواندن چيزى از قرائت يا ذكرهاى مستحب قبل از آن مثل استعاذه شده به شك خود اعتنا نكند و اگر چيزى نخوانده بايد تكبير را بگويد.

مسأله 335: اگر بعد از گفتن تكبيرة الاحرام شك كند كه آن را صحيح گفته يا نه بايد به شك خود اعتنا نكند ولى اگر بعد از تكبير و قبل از خواندن چيزى شك كند كه آن را