آوازه‌خوانى كه در مجالس لهو و بازيگرى معمول است، اذان و اقامه را بگويد حرام و باطل است.

مسأله 297: هر نمازى كه با نماز قبل همراه خوانده شود اذان آن ساقط مى‌شود چه همراه خواندن مستحب باشد يا نباشد، بنابراين در موارد زير اذان ساقط مى‌شود. 1- اذان نماز عصر روز جمعه هنگامى كه با نماز جمعه يا ظهر همراه خوانده شود. 2- نماز عصر روز عرفه كه روز نهم ذى الحجة است اگر همراه ظهر خوانده شود. 3- نماز عشاى شب عيد قربان براى كسى كه در مشعر الحرام است و آن را با مغرب همراه مى‌خواند، همراه خواندن و جمع كردن بين دو نماز در سه مورد مذكور مستحبّ است. 4- نماز عصر و عشاى زن مستحاضه كه بايد آن را بلافاصله بعد از نماز ظهر يا مغرب بخواند. 5- نماز عصر و عشاى كسى كه نمى‌تواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى كند. در اين پنج نماز در صورتى اذان ساقط مى‌شود كه با نماز قبلى فاصله نشود يا فاصله كمى بين آنها باشد و ظاهراً با خواندن نافله فاصله حاصل مى‌شود.

مسأله 298: اگر براى نماز جماعتى اذان و اقامه گفته باشند كسى كه با آن جماعت نماز مى‌خواند نبايد براى نماز خود اذان و اقامه بگويد گرچه اذان و اقامه را نشنيده باشد و يا موقع گفتن آن در جماعت حاضر نباشد.

مسأله 299: اگر براى خواندن نماز به مسجد برود و ببيند نماز جماعتى كه در مسجد تشكيل شده بود تمام شده تا وقتى كه صفها بهم نخورده و جمعيّت متفرّق نشده، در صورتى كه براى نماز جماعت اذان و اقامه گفته شده باشد، نمى‌تواند براى نماز خود اذان و اقامه بگويد.

مسأله 300: در جائى كه عدّه‌اى مشغول نماز جماعتند يا نماز آنان تازه تمام شده و صفها بهم نخورده است اگر انسان بخواهد فرادى يا با جماعت ديگرى كه برپا مى‌شود نماز بخواند با پنج شرط اذان و اقامه از او ساقط مى‌شود: 1- براى نماز جماعت اوّل اذان و اقامه گفته باشند.