نافش بيفتد در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه بگويند.

مسأله 293: اذان هيجده جمله است: اللَّه اكبرُ چهار مرتبه اشهدُ انْ لا الهَ إِلّا اللَّهُ، اشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً رسولُ اللَّه- حىَّ عَلَى الصَّلاةِ- حَىَّ عَلَى الفَلاحِ- حَىَّ عَلى خيرِ العملِ، اللَّه أكبرُ- لا الَه إِلّا اللَّه هر يك دو مرتبه و اقامه هفده جمله است يعنى دو مرتبه اللَّه أكبرُ از اوّل اذان و يك مرتبه لا الهَ إِلّا اللَّه از آخر آن كم مى‌شود و بعد از گفتن حَىَّ عَلَى خيرِ العَمَل بايد دو مرتبه قَد قامَتِ الصَّلاةُ اضافه نمود.

مسأله 294: اشْهَدُ انَّ عَليَّاً وَلىُّ اللَّهِ جزو اذان و اقامه نيست ولى خوب است بعد از اشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللَّهِ به قصد قربت گفته شود.

ترجمه اذان و اقامه‌

اللَّهُ اكبرُ: يعنى خداى تعالى بزرگتر از آن است كه او را وصف كنند. اشْهَدُ انْ لا الهَ الّا الله: يعنى شهادت مى‌دهم كه غير خدائى كه يكتا و بى‌همتا است خداى ديگرى وجود ندارد. اشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللَّهِ: يعنى شهادت مى‌دهم كه حضرت محمد بن عبد الله صلى الله عليه و آله پيغمبر و فرستاده خداست. اشْهَدُ انَّ عَليًّا امير المؤمنين و ولىُّ اللَّهِ: يعنى شهادت مى‌دهم كه حضرت علىّ عليه السلام امير المؤمنين و ولىّ خدا بر همه خلق است. حَىَّ عَلَى الصَّلاةِ: يعنى بشتاب براى نماز. حَىَّ عَلَى الفلاح: يعنى بشتاب براى رستگارى. حَىَّ عَلَى خيرِ العَمل: يعنى بشتاب براى بهترين كارها كه نماز است. قَد قامتِ الصَّلاة: يعنى به تحقيق نماز برپا شد. لا الهَ إلَّا اللَّه: يعنى نيست خدائى مگر خدائى كه يكتا و بى‌همتا است.

مسأله 295: بين جمله‌هاى اذان و اقامه بايد خيلى فاصله نشود و اگر بين آنها بيشتر از معمول فاصله بيندازد بايد دوباره آن را از سر بگيرد.

مسأله 296: اگر در اذان و اقامه صدا را در گلو بيندازد چنانچه غنا شود، يعنى به طور