كنند و دوباره بسازند بلكه مى‌توانند مسجدى را كه خراب نشده براى احتياج مردم خراب كنند و بزرگتر بسازند.

مسأله 286: تميز كردن مسجد و روشن كردن چراغ آن مستحب است، و كسى كه مى‌خواهد مسجد برود مستحب است خود را خوشبو كند و لباس پاكيزه و فاخر و قيمتى بپوشد، و ته كفش خود را وارسى كند كه نجاستى به آن نباشد، و موقع داخل شدن به مسجد مستحبّ است اوّل پاى راست و موقع بيرون آمدن اوّل پاى چپ را بگذارد و همچنين مستحب است از همه زودتر به مسجد آيد و از همه ديرتر از مسجد بيرون رود.

مسأله 287: وقتى انسان وارد مسجد مى‌شود مستحب است دو ركعت نماز به قصد تحيّت و احترام مسجد بخواند و اگر نماز واجب يا مستحبّ ديگرى هم بخواند كافى است.

مسأله 288: خوابيدن در مسجد اگر انسان ناچار نباشد و صحبت كردن راجع به كارهاى دنيا و مشغول صنعت شدن و خواندن شعرى كه نصيحت و مانند آن نباشد مكروه است، و نيز مكروه است آب دهان و بينى و اخلاط سينه را در مسجد بيندازد و گمشده‌اى را طلب كند و صداى خود را بلند كند ولى بلند كردن صدا براى اذان مانعى ندارد.

مسأله 289: راه دادن بچه و ديوانه به مسجد مكروه است ولى اگر آوردن بچه‌ها مزاحمتى ايجاد نكند و باعث علاقه‌مندى آنان به نماز و مسجد شود مستحب است.

مسأله 290: كسى كه سير و پياز و مانند اينها خورده و بوى دهانش مردم را آزار مى‌دهد مكروه است به مسجد برود.

اذان و اقامه‌

مسأله 291: براى مرد و زن مستحب است پيش از نمازهاى يوميّه اذان و اقامه بگويند ولى پيش از نماز عيد فطر و قربان مستحب است سه مرتبه بگويند «الصّلاة» و در نمازهاى واجب ديگر سه مرتبه «الصّلاة» را به قصد رجاء بگويند.

مسأله 292: مستحب است در روز اوّلى كه بچّه به دنيا مى‌آيد يا پيش از آنكه بند