نجاست به مسجد يا مستلزم بى‌احترامى به مسجد نباشد مانعى ندارد ولى بهتر آن است كه جنازه ميّت را در مسجد نگذارند امّا بعد از غسل بى‌اشكال است.

مسأله 278: نجس كردن حرم پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و حرم امامان عليه السلام حرام است، و اگر نجس شود چنانچه نجس ماندن آن بى‌احترامى باشد تطهير آن واجب است، بلكه احتياط مستحب آن است كه اگر بى‌احترامى هم نباشد آن را تطهير كنند.

مسأله 279: اگر حصير يا فرش مسجد نجس شود، بنابر احتياط واجب بايد آن را آب بكشند.

مسأله 280: بردن عين نجاست مانند خون و بول در مسجد اگر بى‌احترامى به مسجد باشد حرام است و همچنين بردن چيزى كه نجس شده (مانند لباس و كفش نجس) در صورتى كه بى‌احترامى به مسجد باشد حرام است.

مسأله 281: اگر براى مراسم عزادارى و روضه‌خوانى و سوگوارى يا جشنهاى مذهبى و مانند آن مسجد را چادر بزنند و سياهى بكوبند و اسباب چاى و غذا در مسجد ببرند در صورتى كه اين كارها به مسجد ضرر نرساند و مانع نماز خواندن نشود اشكال ندارد.

مسأله 282: بنابر احتياط واجب نبايد مسجد را به طلا زينت كنند و همچنين نبايد بنابر احتياط صورت چيزهائى كه مثل انسان و حيوان روح دارد در مسجد نقش كنند، ولى نقّاشى چيزهائى كه روح ندارد، مثل گل و بوته مكروه است.

مسأله 283: اگر مسجد خراب هم شود نمى‌توانند آن را بفروشند يا داخل ملك يا جادّه كنند.

مسأله 284: فروختن در و پنجره و چيزهاى ديگر مسجد حرام و اگر مسجد خراب شود، بايد آنها را صرف تعمير همان مسجد كنند، و چنانچه به درد آن مسجد نخورد، بايد در مسجد ديگر مصرف شود، ولى اگر به درد مسجدهاى ديگر هم نخورد مى‌توانند آن را بفروشند و پول آن را اگر ممكن است صرف تعمير همان مسجد وگرنه صرف تعمير مسجد ديگر نمايند.

مسأله 285: ساختن مسجد و تعمير مسجدى كه نزديك به خرابى مى‌باشد مستحب است و اگر مسجد طورى خراب شود كه تعمير آن ممكن نباشد مى‌توانند آن را خراب‌