8- اثبات اعتبار از راه مكاشفات.

9- اثبات اعتبار از راه رؤياهاى صادقه.

البته، دو روش اخير مبنى بر حجيت خواب و مكاشفات غيرمعصوم مى‌باشد كه پذيرش آن در بين اماميه به نحو موجبه جزئيه است و دست‌كم در اين مجال به عنوان تأييد قابل پذيرش است.

10- اثبات اعتبار از راه شهرت روايى و عملى است كه صاحب كتاب «شفاء الصدور» به آن تمايل دارد.

ب- از متون و منابع كهن منابع زيارت عاشورا، كتاب «مصباح المتهجد» صغير و كبير شيخ طوسى‌ [1] و «كامل‌

الزيارات» ابن قولويه و

[1]- شيخ طوسى (محمد بن الحسن متولد 385 ق و در گذشته 460 ق است) وى در سال 408 ق كه 23 سال از عمرش گذشته بود به بغداد هجرت نمود و از محضر علماى بزرگ آن زمان از جمله شيخ مفيد و سيد مرتضى استفاده كرد. سرانجام بعد از فوت مرحوم مفيد و سيد مرتضى به عنوان بزرگ‌ترين عالم شيعى حائز مقام تدريس و جلوس بر كرسى خاصى كه مختص به بزرگ‌ترين عالم در رشته تخصصى بود، گرديد و در مدتى كه در بغداد بود 300 مجتهد در فقه اماميه تربيت كرد. وى به سبب سعايت دشمنان در اثر نوشتن كتاب «مصباح المتهجد» متهم به سبّ صحابه گرديد تا آنجا كه او را نزد خليفه وقت محاكمه نمودند. دشمنان شيخ گفتند مقصود از «أللّهمّ خصّ أنت أول ظالم باللعن منّى أوّلا ثمّ الثانى والثالث والرابع» در زيارت عاشورا ابوبكر، عمر، عثمان و معاويه است. شيخ در مقام دفاع ملهم شد به اين كه بگويد: مقصود از اين كلام، قابيل، قاتل هابيل و دومى پى كننده ناقه صالح و مراد از ظالم سوم قاتل يحيى بن زكريا و از چهارم عبد الرحمان بن ملجم مى‌باشد. اين دفاع مقبول واقع شد، ولى از اين پس آسايش شيخ در اثر كيد دشمنان سلب و سرانجام كتابخانه او را به آتش كشيدند. شيخ مجبور شد از بغداد به نجف اشرف مهاجرت كند. با اين هجرت حوزه علميه نجف تأسيس شد و سرانجام بعد از 12 سال جهاد علمى در 75 سالگي در نجف اشرف به جوار حق پيوست و در منزل خود مدفون گرديد. (رجوع شود به ريحانة الادب 325: 3 و فوائد الرضويه: 472 و قصص العلماء: 414 و مقدمه كتاب مصباح المتهجد.)

با توجه به آنچه گفته شد احتمال قوى داده مى‌شود در اثر تقيه بخشى از كتاب مصباح كبير توسط شيخ يا متصديان امور او اسقاط شده باشد. ولى اين اسقاط مربوط به نسخه خاص مكتبه شيخ است و ربطى به نسخه‌هاى ديگر ندارد. در مقدمه مصباح المتهجد كه به قلم آقاى انصارى زنجانى نوشته شده، مرقوم است كه ايشان 6 نسخه خطى تهيه كرده‌اند كه بعضى از آنها با نسخه‌هاى نزديك به عصر مؤلف مقابله و تصحيح گرديده است و اين نسخه‌ها تماماً مشتمل بر صد لعن و سلام و منطبق بر زيارت عاشوراى معروف مى باشد.