«المزار الكبير» محمد بن جعفر مشهدى و «مصباح الزائر» سيد بن طاووس و «المصباح» كفعمى مى‌باشد.

مرحوم شيخ طوسى اين زيارت را به سه طريق از امام باقر و امام صادق (ع) و مرحوم ابن قولويه به دو طريق نقل كرده‌اند. روايتى كه از امام باقر (ع) نقل شده منتهى به علقمه بن محمد حضرمى و حديث امام صادق (ع) منتهى به صفوان بن مهران جمّال مى‌شود.

ج- ابن مشهدى در مقدمه كتاب «المزار الكبير» تصريح كرده كه روايات اين كتاب از ثقات اصحاب نقل شده است. از اين جهت توثيق عام محقق مى‌شود و مرسلات اين كتاب به مثابه مرسلات ابن ابى عمير حجت مى‌باشد. همان گونه كه مرحوم آيت الله خوئى نسبت به روات «كامل الزيارات» اختيار كرده است.

د- عقيده نگارنده بر اين است كه زيارت عاشوراى معروف كه مشتمل بر صد لعن و سلام است از زيارات صحيحه به اصطلاح قدما و نيز به اصطلاح متأخرين است و مفاد آن موافق با آيات قرآن و سنت قطعى است؛ زيرا اين زيارت علاوه بر علوّ متن، مشتمل بر اصل تولاى حق و تبراى از باطل، امر به معروف و نهى از منكر، نفرين بر ظالم و طرفدارى از مظلوم، ترسيم صراط مستقيم و تميز آن از راه منحرفين‌