اسم الکتاب : آئين كيفرى اسلام المؤلف : ترابى شهرضايى، اكبر الجزء : 1 صفحة : 554
نباشد،
قول شاذّ و نادر نيز نيست؛ و مختار امام راحل رحمه الله در تحرير الوسيله همين قول است.
ابتدا
به بررسى دليل اين قول مىپردازيم:
الف:
وعن عليّ بن إبراهيم، عن محمّد بن عيسى بن عبيد، عن يونس، عن إسحاق بن عمّار، قال:
سألت أبا إبراهيم عليه السلام عن الزاني كيف يجلد؟ قال:
أشدّ
الجلد، قلت: فمن فوق ثيابه؟ قال: بل تخلع ثيابه، قلت: فالمفتري؟ قال:
يضرب
بين الضربين جسده كلّه فوق ثيابه. [1] فقه الحديث: در اين روايت موثّقه،
اسحاق بن عمّار از امام هفتم عليه السلام پرسيد: چگونه بر زانى تازيانه مىزنند؟
امام عليه السلام فرمود: محكم مىزنند. راوى پرسيد: از روى لباس؟
امام
عليه السلام فرمود: نه، بايد برهنه شود و لباسها را درآورد ...
در
اين روايت، تفصيلى ديده نمىشود. روايت سوم اين باب نيز مانند همين روايت بوده و
از يك راوى است؛ بنابراين، به حسب واقع يك روايت بيشتر نيست؛ هر چند صاحب وسائل
رحمه الله آنها را دو روايت قرار داده است؛ فقط روايت اوّل اضافهاى دارد.
راوى
سؤال كرد: حدّ قاذف و مفترى را چگونه مىزنند؟ امام عليه السلام فرمود: به طور
متوسّط، نه ضرب شديد و نه ضرب خفيف، از روى لباسهايش.
ب:
وعن أبي عليّ الأشعري، عن محمّد بن عبدالجبّار، عن صفوان بن يحيى، عن إسحاق بن
عمّار، قال: سألت أبا إبراهيم عليه السلام عن الزاني كيف يجلد؟ قال:
أشدّ
الجلد، فقلت: من فوق الثياب؟ فقال: بل يجرّد.
[2] سؤال: راوى از امام عليه السلام
دربارهى زانى پرسيده و ظهور عنوان «زانى» در مرد زانى است. آيا اين حكم اختصاص به
مردان دارد و يا مانند «رجل شكّ بين الثلاث والأربع» است كه رجوليّت دخالتى در آن
ندارد و بايد الغاى خصوصيّت كرد؟ همانگونه كه از ظاهر فتواى صدوق رحمه الله در
كتاب مقنع استفاده مىشود كه فرمود:
اگر زن و مردى در حال برهنگى
[1]. وسائل الشيعة، ج 18، ص 369، باب 11 از
ابواب حدّ زنا، ح 2.