مقدار و ميزان زبرى موهاى صورت و بدن پيدا كنند. در بعضى طاسى ناحيه پيشانى پديد مى‌آيد. پديده‌هاى ترومبوآمبوليك، اختلال كار كبد و افزايش كلسترول و ترى گليسيريد امكان‌پذير است. [1] حتى پزشكان جراح تغيير جنسيت، بر پرهيز از عجله در عمل جراحى تأكيد دارند. به اعتقاد آنان، روان كاوى و روان درمانى بر جراحى تغيير جنسيت مقدم است. معالجات روانى، اگر مؤثر واقع شود، هزينه و عوارض بسيار كم‌ترى دارد و در نهايت بيمار تراجنسيتى، ممكن است جنسيت فعلى خويش را بپذيرد و از حالت «عدم تطابق جنسى» خارج گردد. پروفسور بهرام مير جلالى، جراح تغيير جنسيت در تأكيد مطلب فوق مى‌گويد:

مى‌بايست بيماران مشكوك به مبتلا بودن به اين بيمارى را طى دوره‌هاى متعدد، روان كاوى و روان درمانى قرار داده، تا در صورت امكان، درمان روانى گردند و جسم خود را بپذيرند، و در صورت عدم موفقيت اين دوره درمانى، تشخيص ترانس سكسواليته [اختلال هويت جنسى‌] آنان مستعجل گرديده، لذا مى‌بايست از طريق روان پزشكان براى عمل جراحى به جراحان سپرده گردند تا جسم آن‌ها تا حدى تبديل به خواسته روان آن‌ها گردد. [2]

جمع‌بندى و بيان نظريه مختار

با توجه به مطالب پيش گفته مى‌توان گفت: اصولًا در علم پزشكى براى درمان اختلال هويت جنسى از نوع تراجنسيتى، به ترتيب يكى از سه روش زير مدنظر است:

روش اول- روان درمانى: بيمارى تراجنسيتى (ناراضيان جنسى) يك بيمارى روحى و روانى است و شخص دچار عدم تطابق جنسى است. اعتقاد او به جنسيت خويش، بر خلاف ظاهر جسمى او است. بنابراين، در وهله اول، بايستى معالجات روان درمانى انجام پذيرد. هدف از اين معالجه، پذيرش جنسيت ظاهرى از سوى شخص بيمار

[1]. همان، ص 390.

[2]. بهرام ميرجلالى؛ بيمارى ترانس سكسواليته را بيش‌تر بشناسيم (روان دگر جنسى)، (يادداشت كوتاه)، ص 2.