براى اين اصطلاح اكتفا نموده‌اند.

در توضيح اين اصطلاح مى‌توان گفت: مجازات ظالمانه اشاره دقيق‌ترى نسبت به مجازات غيرانسانى دارد. برخى افراد، مجازات ظالمانه را نظير مجازات غيرانسانى برشمرده‌اند، امّا به نظر مى‌رسد مجازات غيرانسانى نه تنها مجازات ظالمانه را دربرمى‌گيرد، بلكه حتّى مواردى كه مطابق با كرامت انسانى نيست را شامل مى‌شود. [1] براى تشخيص اين‌كه آيا رفتار معيّنى بى‌رحمانه است يا نه؟ بايد در جريان اوضاع و احوال هر پرونده تصميم‌گيرى شود. با اين حال، برحسب نوع رفتار بى‌رحمانه، مى‌توان از مادّه 4 پروتكل الحاقى دوم‌ [2] كه خشونت نسبت به حيات، بهداشت، سلامت جسمى يا روحى اشخاص، به ويژه قتل عمد و نيز رفتار خشن از قبيل شكنجه، نقص عضو يا هر نوع مجازات جسمى ديگر را ممنوع مى‌داند، در اين خصوص راهنمايى گرفت. [3] به اين ترتيب، رفتار بى‌رحمانه شامل هر فعل يا ترك فعلى است كه باعث ورود رنج يا صدمه شديد روحى يا جسمى مى‌شود، و يا حمله شديد به كرامت بشرى محسوب مى‌شود. در قضيه بلاسكيچ تاييد شد استفاده از بازداشت‌شدگان غيرنظامى به منظور فراهم كردن سپرهاى انسانى و حفر خندق در جبهه جنگ، رفتار بى‌رحمانه محسوب مى‌شود. هم‌چنين كميسيون مقدّماتى ديوان كيفرى بين‌المللى در مورد جنايات جنگى، در تحقّق رفتار بى‌رحمانه صرفاً لازم مى‌داند كه مرتكب، به يك يا چند شخص، درد يا رنج شديد جسمى يا روحى وارد كرده باشد. [4]

[1]

. The State v. Petrus, Court of Appeal of Botswana, LRC( Const )at; quoted at: Nihal Jayawichrama, The Judicial Application of Human Rights Law) National, Regional and International Jurisprudence (, First published, Cambridge University press,, p..

[2]. منظور از پروتكل الحاقى دوم، پروتكل الحاقى به كنوانسيون‌هاى چهارگانه ژنو درخصوص مخاصمات مسلّحانه داخلى (غير بين‌المللى) مصوّب 1977 م است.

[3]. كريانگساك كيتيچايسارى، حقوق كيفرى بين‌المللى، ص 266.

[4]. همان، صص 266 تا 268.